maandag 30 maart 2015
zaterdag 21 maart 2015
Fantastische toekomst voor het Marine terrein
The sky is the limit. Alweer. En alweer in 020. Dit keer op het Marineterrein. Ooit een marine werf, waar schepen werden gebouwd waarmee wakkere pikbroeken woeste wateren bedwongen en verre gewesten koloniseerden en de inlanders onze beschaving met onze beschaving lieten kennismaken. Ruwe bonken. Harde tijden.
Ooit logeerde Vincent van Gogh er. Omdat hij theologie studeerde en zijn ome Jan er een kamer voor hem regelde. Ome jan was namelijk een hoge ome op de werf.
De werf verdween, maar de marine bleef. Op het terrein heersten orde, tucht en netheid.
Door de marine was er een gevoel van veiligheid in stad. De Hollanse Jannen . Mannen van Stavast. Kerels van ijzer en beton.
Deze veilige haven was ontelbare de uitvalbasis voor onze zo geliefde Oranje familie bij bezoeken aan 020. Vol verwachting voor een glimp van onze Royals stonden dan hordes monarchisten voor de deur.
Mooi was die tijd.
Maar nu is een groot deel van het terrein afgestoten door de marine. En was er een open dag. Dus ik erheen. Want er gloort een nieuwe toekomst. Met bedrijvigheid, vernieuwing, duurzaamheid, ecologie.
En vriendelijk werd ik ontvangen. Met folders. Met video's. Met koffie. Met open armen. Door de nieuwe huurders. Advies bureautjes. Bedrijven met vernieuwende ideeen. Snelle jongens en snelle meiden met even snelle babbels. Soms niet helemaal te begrijpen, maardat is de moderne tijd. En het gaat er bruisen. Voorspellen ze allemaal. Hier gaat het gebeuren. Hier wordt de toekomst vormgegeven. Hier komen vernieuwende ideeen tot wasdom. Begint de volgende electronische revolutie. En o ja, worden er veel adviezen voor de overheid geschreven en veel vergaderingen gehouden. Maar dat hoort nu eenmaal.
Er komt een gelukkig ook hotel, en dat is hard nodig in Amsterdam. En dat hotel en het hele gebied gaan al worden gebruikt als ons landje in 2016 weer de grote eer heeft voorzitter van de EU te mogen zijn. Dan zullen talloze hotemetoten hier hun voetsporen zetten.
Dan zullen hier besluiten worden genomen die invloed hebben op de hele mensheid. Die zorgen voor welvaart, geluk, vrede, veiligheid en sociale ontwikkeling. Op weg naar het ideaal van de Europese eenheidsstaat. Was het alvast maar zover.
Daarom kan ik ook als geharde cynicus niets anders dan me over te geven aan het positivisme dat dit project allerwege
Ooit logeerde Vincent van Gogh er. Omdat hij theologie studeerde en zijn ome Jan er een kamer voor hem regelde. Ome jan was namelijk een hoge ome op de werf.
De werf verdween, maar de marine bleef. Op het terrein heersten orde, tucht en netheid.
Door de marine was er een gevoel van veiligheid in stad. De Hollanse Jannen . Mannen van Stavast. Kerels van ijzer en beton.
Deze veilige haven was ontelbare de uitvalbasis voor onze zo geliefde Oranje familie bij bezoeken aan 020. Vol verwachting voor een glimp van onze Royals stonden dan hordes monarchisten voor de deur.
Mooi was die tijd.
Maar nu is een groot deel van het terrein afgestoten door de marine. En was er een open dag. Dus ik erheen. Want er gloort een nieuwe toekomst. Met bedrijvigheid, vernieuwing, duurzaamheid, ecologie.
En vriendelijk werd ik ontvangen. Met folders. Met video's. Met koffie. Met open armen. Door de nieuwe huurders. Advies bureautjes. Bedrijven met vernieuwende ideeen. Snelle jongens en snelle meiden met even snelle babbels. Soms niet helemaal te begrijpen, maardat is de moderne tijd. En het gaat er bruisen. Voorspellen ze allemaal. Hier gaat het gebeuren. Hier wordt de toekomst vormgegeven. Hier komen vernieuwende ideeen tot wasdom. Begint de volgende electronische revolutie. En o ja, worden er veel adviezen voor de overheid geschreven en veel vergaderingen gehouden. Maar dat hoort nu eenmaal.
Er komt een gelukkig ook hotel, en dat is hard nodig in Amsterdam. En dat hotel en het hele gebied gaan al worden gebruikt als ons landje in 2016 weer de grote eer heeft voorzitter van de EU te mogen zijn. Dan zullen talloze hotemetoten hier hun voetsporen zetten.
Dan zullen hier besluiten worden genomen die invloed hebben op de hele mensheid. Die zorgen voor welvaart, geluk, vrede, veiligheid en sociale ontwikkeling. Op weg naar het ideaal van de Europese eenheidsstaat. Was het alvast maar zover.
Daarom kan ik ook als geharde cynicus niets anders dan me over te geven aan het positivisme dat dit project allerwege
woensdag 18 maart 2015
verkiezingen
Politiek: de entertainmentafdeling van het kapitalisme. Gezellig naar het stembureau. Voor de lol formulier we invullen en het trots door de gleuf duwen. Het feest van de democratie . Dat geeft toch zo'n feestelijk gevoel. Je mening geven. Meedoen. Niet aan de kant staan. Invloed. Allemaal illusie. Het is zinloos. De langzaam malende molens van de bureaucratie en de ambtenarij draaien gewoon door en volgen hun eigen onnavolgbare koers. Politici zijn passanten. Komedianten. Figuranten. Verkiezingen zijn een illusie. Een goocheltruc met namen en cijfers. Een excuus. Het kortdurende gevoel dat je je plicht hebt gedaan. Zinloos als heel het leven. Zo, en nu naar het stembureau. Welke clown zal ik deze keer eens rood maken?
maandag 16 maart 2015
Veelvraat
Het toerisme is een monster. Een veelvraat met een onstilbare honger. Steeds meer plekken vallen eraan ten prooi. Neem bijvoorbeeld Praag. Neem een ander voorbeeld, Venetië waarover een kort filmpje onder deze link: http://youtu.be/GE4l4wtS4vE
En neem Amsterdam, waar de voorspellingen onheilspellend voor zijn. Het aantal toeristen zal in een paar jaar verdubbelen. Arme inwoners. Nu al lijken er in de binnenstad meer toeristen dan inwoners rond te lopen. Kijkend op hun landkaart of telefoon. Vaak als zombies of ongerichte projectielen. De terrassen bezettend. Zittend met grote koffers in het OV. Van coffeeshop naar coffeeshop en van kroeg naar kroeg. Soms springt er een uit een hotelraam. Soms komt er een onder de tram. Iedere seconde ontsnapt er een aan de dood door net op tijd uit te wijken voor de grootste vijand van de toerist de Amsterdamse fietser. Lange rijen Anne Frank, het Rijks en Vincent van Gogh. Party animals, die drugs drank en de wallen willen.
Het lijkt wel een filiaal van de Efteling.
De horeca vaart er wel bij. Hotels schieten overal als paddestoelen uit de grond. Rijen bij de attracties worden steeds langer. En de inwoners? Die mijden het centrum meer en meer. Willen daar niet meer wonen. Niet meer winkelen. Nog niet dood gevonden worden.
En de overheid en de toerisme industrie hebben hun ogen oostwaarts gericht voor verdere expansie van pretpark Amsterdam. Het marineterrein wordt voor dat doel opengesteld. Op de Oostelijke eilanden moet een wandelboulevard komen. De Oosterkerk zal een museum worden. Er was al sprake van een fietsmuseum, een biermuseum en een tattoomuseum . De Plantage wordt een Joods culturele herdenkingsbuurt. Hoe zit het eigenlijk met dat namen monument in het Wertheimpark?De Transvaalbuurt ook. De Dappermarkt moet zich meer op toeristen richten. Bij het vernieuwde Oosterpark komen nieuwe hotels. Op het terrein van het oude Emma kinderziekenhuis komt een hotel. De verhuur door particulieren groeit explosief. Hoofdschuddend zie ik het gebeuren. Amsterdam wordt Disneyland. Tourism Rules. Machteloos zijn we. Makke schapen. Slachtoffers van de hedendaagse decadentie waarbij iedereen zo nodig overal heen moet. Het is een kolonne in beweging die niet gestopt kan worden. Het is de loop der dingen. Het is het noodlot dat Amsterdam zal treffen.
Ik zeg: een hek er om heen en toegang vragen aan al die toeristen. Doen ze in Kathmandu ook, en dat levert een fijn centjes voor de armlastige overheid op. Misschien moeten we de inwoners van de binnen stad ook verplicht folkloristische kledij laten dragen.
En neem Amsterdam, waar de voorspellingen onheilspellend voor zijn. Het aantal toeristen zal in een paar jaar verdubbelen. Arme inwoners. Nu al lijken er in de binnenstad meer toeristen dan inwoners rond te lopen. Kijkend op hun landkaart of telefoon. Vaak als zombies of ongerichte projectielen. De terrassen bezettend. Zittend met grote koffers in het OV. Van coffeeshop naar coffeeshop en van kroeg naar kroeg. Soms springt er een uit een hotelraam. Soms komt er een onder de tram. Iedere seconde ontsnapt er een aan de dood door net op tijd uit te wijken voor de grootste vijand van de toerist de Amsterdamse fietser. Lange rijen Anne Frank, het Rijks en Vincent van Gogh. Party animals, die drugs drank en de wallen willen.
Het lijkt wel een filiaal van de Efteling.
De horeca vaart er wel bij. Hotels schieten overal als paddestoelen uit de grond. Rijen bij de attracties worden steeds langer. En de inwoners? Die mijden het centrum meer en meer. Willen daar niet meer wonen. Niet meer winkelen. Nog niet dood gevonden worden.
En de overheid en de toerisme industrie hebben hun ogen oostwaarts gericht voor verdere expansie van pretpark Amsterdam. Het marineterrein wordt voor dat doel opengesteld. Op de Oostelijke eilanden moet een wandelboulevard komen. De Oosterkerk zal een museum worden. Er was al sprake van een fietsmuseum, een biermuseum en een tattoomuseum . De Plantage wordt een Joods culturele herdenkingsbuurt. Hoe zit het eigenlijk met dat namen monument in het Wertheimpark?De Transvaalbuurt ook. De Dappermarkt moet zich meer op toeristen richten. Bij het vernieuwde Oosterpark komen nieuwe hotels. Op het terrein van het oude Emma kinderziekenhuis komt een hotel. De verhuur door particulieren groeit explosief. Hoofdschuddend zie ik het gebeuren. Amsterdam wordt Disneyland. Tourism Rules. Machteloos zijn we. Makke schapen. Slachtoffers van de hedendaagse decadentie waarbij iedereen zo nodig overal heen moet. Het is een kolonne in beweging die niet gestopt kan worden. Het is de loop der dingen. Het is het noodlot dat Amsterdam zal treffen.
Ik zeg: een hek er om heen en toegang vragen aan al die toeristen. Doen ze in Kathmandu ook, en dat levert een fijn centjes voor de armlastige overheid op. Misschien moeten we de inwoners van de binnen stad ook verplicht folkloristische kledij laten dragen.
zaterdag 14 maart 2015
Moet ik gaan stemmen?
Moet ik gaan stemmen? Bij de verkiezingen voor organisaties die beter afgeschaft kunnen worden omdat ze nutteloos zijn (provinciale staten)? Verkiezingen voor instanties waar beter techneuten dan politici aan het roer kunnen staan (waterschappen)?
Stemmen op mensen die ik niet ken. Op organisaties die dingen beloven die ze nooit nakomen. Die programma's hebben die gespeend zijn van realisme. Die een eeuwigdurende baantjescarrousel draaiende houden. Die handenvol geld kosten zonder dat duidelijk wordt waarom. Als je er iets van hoort heeft het te maken met corruptie, machtsmisbruik, incompetentie en geldverkwisting. Ik kan met gemak een lange lijst met namen en schandalen samenstellen.
En waarom hoor ik dit niet bij de burgerlijke pers? Waarom proberen die ons allemaal naar de stembus te jagen? En waarom maken ze allemaal zo openlijk reclame voor de zittende machtspartijen, met de pvda voorop? Omdat zij de slippendragers van die macht zijn? Ze zelf later ook zo'n riant betaald baantje willen? Of is het domheid? Onkunde? Beroepsdeformatie?
Wat te doen? Stemmen of niet? Die beslissing valt op de verkiezingsdag zelf. En hangt af van toevalligheden die nu nog niet te voorspellen zijn. Een ding is wel zeker: Het toeval heeft zich nog nooit vergist..
Stemmen op mensen die ik niet ken. Op organisaties die dingen beloven die ze nooit nakomen. Die programma's hebben die gespeend zijn van realisme. Die een eeuwigdurende baantjescarrousel draaiende houden. Die handenvol geld kosten zonder dat duidelijk wordt waarom. Als je er iets van hoort heeft het te maken met corruptie, machtsmisbruik, incompetentie en geldverkwisting. Ik kan met gemak een lange lijst met namen en schandalen samenstellen.
En waarom hoor ik dit niet bij de burgerlijke pers? Waarom proberen die ons allemaal naar de stembus te jagen? En waarom maken ze allemaal zo openlijk reclame voor de zittende machtspartijen, met de pvda voorop? Omdat zij de slippendragers van die macht zijn? Ze zelf later ook zo'n riant betaald baantje willen? Of is het domheid? Onkunde? Beroepsdeformatie?
Wat te doen? Stemmen of niet? Die beslissing valt op de verkiezingsdag zelf. En hangt af van toevalligheden die nu nog niet te voorspellen zijn. Een ding is wel zeker: Het toeval heeft zich nog nooit vergist..
Abonneren op:
Posts (Atom)