Er is veel gedoe over discriminatie op dit moment. Veel woede. Veel frustratie. Veel haat. Veel onverdraagzaamheid. Laat ik ook maar eens een duit in het zakje doen. Een bijdrage leveren. Een standpunt innemen. Met mijn mattie de meestermixer en producer en dj en muzikant Delano van D. een nummertje erover gemaakt. Onder de titel "Ik eis respect" . Want zo is het en niet anders. Ik zeg je. Je weet toch. https://youtu.be/ZL8zAxreCCI
dinsdag 31 mei 2016
zondag 29 mei 2016
Vreetfestijnen in Amsterdamse parken
Levensgenieters, bourgondiërs, smulpapen, culinair geïnteresseerden, bon vivants en hedonisten. Schreeuw het uit van blijdschap. . Het is het weer zo ver. Eindelijk.
Het seizoen van de grote vreetfestijnen in onze Amsterdamse parken is weer aangebroken. Voor onze beschaving te onder gaat. We met zijn allen naar de ratsmodee gaan. Of naar de gallemiezen, daar wil ik vanaf zijn. Na ons de zondvloed. We leven maar een keer. Pakken wat je pakken kan. Leef je uit. Geniet. Geniet. Geniet. Zet je zorgen aan de kant. In alle parken zijn festivals. Oosterpark, Frankendaal, Amstelpark, er is geen park zonder bras- en slempartij waar je onder de noemer van culinair genieten je een voedselvergiftging kunt eten en een delirium kunt drinken. Oesters, tapas, pinxtos, taco’s, burritos, fajita’s, noemt maar op. Rollende keukens. Partytenten. Kraampjes.
En wijn. Heel veel wijn. Uit bijna alle landen ter wereld.
Rood, wit rosé. Met bubbels. Zonder bubbels. Ale druiven verzamelen. Uit alle landen ter wereld. Het kan niet op.
En wat is dit jaar hip? Vino verde, prosecco,champage. Chileens, Zuidafrikaans, wijn uit nieuw Zeeland of China, of gewoon cote du Rhone? Ik acht mezelf een deskundige. Heb al duizenden flessen leeggedronken. Heb wijngaarden bezocht in o.a. Nederland, Engeland, Kroatië, Zuid-Afrika, België. Zelfs in Frankrijk. Heb wijnproeverijen bezocht. Glas in de hand en schuiven langs tientallen, soms honderden wijnen waar de makers graag een glaasje van inschenken. En over hun wijn vertellen en je vervelen met allerlei zinloze details.. Druivensoorten, klimaatomstandigheden, grondsoorten, proces van bereiding en andere details die men licht vergeet. Heel saai allemaal. Het gaat om het alcoholpercentage. En de daarbij behorende roes. Na twee slokken wen je tenslotte aan de smaak van iedere wijn.
Dat weten alle zogenaamde wijnkenners ook wel. In hun columns en artikelen doen ze heel moeilijk over wijn, maar het is gewoon een manier om hun alcoholisme te maskeren. Bijvoorbeeld wijn proeven. De bedoeling is dat je de wijn proeft en dan weer uitspuwt. Geoefende wijnproevers weten dat ook dan de alcohol langzaam via de tong het lichaam binnendringt en een lekker roesje veroorzaakt. Hardcore proevers slikken de wijn trouwens gewoon door. Ik heb uiteraard, als kenner, ook een wijncursus. Staat online. Ik maakte toen nog een programma onder de pretentieuze titel Mr. Amsterdam. Titel van het programma De Waarheid Over Wijn. https://youtu.be/YSTUCOb9cmg Diepgravend, onthullend een leerrijk. Nog steeds waarheden als koeien, al is die cursus al jaren oud.
De belangrijkste les uit mijn wijn cursus is een universele waarheid. Er zijn slechts twee soorten wijn. Wijn die je lekker vindt en wijn die je vies vindt. En mijn advies is om altijd goedkope wijn te drinken, want de hele wereld van de wijn is een grote geldklopperij. Windhandel. Komedie. Toneelspel. Om de prijzen tot absurde hoogte op te pompen. Iets voor snobs, praatjesmakers, opgeblazen ego’s, wannabees en patsers.
Allemaal losers eigenlijk. Sjiek doen met een fles dure wijn, terwijl je voor een paar euro net zo’n lekkere wijn uit de supermarkt haalt.
En nog een laatste tip een tip: Drink in gezelschap altijd witte wijn. Dat vlekt niet als je onverhoopt de inhoud van een glas over iemands kleren kiepert. Terwijl rode wijn gemene en nauwelijks te verwijderen vlekken achterlaat.
Het is maar dat U het weet.
Het seizoen van de grote vreetfestijnen in onze Amsterdamse parken is weer aangebroken. Voor onze beschaving te onder gaat. We met zijn allen naar de ratsmodee gaan. Of naar de gallemiezen, daar wil ik vanaf zijn. Na ons de zondvloed. We leven maar een keer. Pakken wat je pakken kan. Leef je uit. Geniet. Geniet. Geniet. Zet je zorgen aan de kant. In alle parken zijn festivals. Oosterpark, Frankendaal, Amstelpark, er is geen park zonder bras- en slempartij waar je onder de noemer van culinair genieten je een voedselvergiftging kunt eten en een delirium kunt drinken. Oesters, tapas, pinxtos, taco’s, burritos, fajita’s, noemt maar op. Rollende keukens. Partytenten. Kraampjes.
En wijn. Heel veel wijn. Uit bijna alle landen ter wereld.
Rood, wit rosé. Met bubbels. Zonder bubbels. Ale druiven verzamelen. Uit alle landen ter wereld. Het kan niet op.
En wat is dit jaar hip? Vino verde, prosecco,champage. Chileens, Zuidafrikaans, wijn uit nieuw Zeeland of China, of gewoon cote du Rhone? Ik acht mezelf een deskundige. Heb al duizenden flessen leeggedronken. Heb wijngaarden bezocht in o.a. Nederland, Engeland, Kroatië, Zuid-Afrika, België. Zelfs in Frankrijk. Heb wijnproeverijen bezocht. Glas in de hand en schuiven langs tientallen, soms honderden wijnen waar de makers graag een glaasje van inschenken. En over hun wijn vertellen en je vervelen met allerlei zinloze details.. Druivensoorten, klimaatomstandigheden, grondsoorten, proces van bereiding en andere details die men licht vergeet. Heel saai allemaal. Het gaat om het alcoholpercentage. En de daarbij behorende roes. Na twee slokken wen je tenslotte aan de smaak van iedere wijn.
Dat weten alle zogenaamde wijnkenners ook wel. In hun columns en artikelen doen ze heel moeilijk over wijn, maar het is gewoon een manier om hun alcoholisme te maskeren. Bijvoorbeeld wijn proeven. De bedoeling is dat je de wijn proeft en dan weer uitspuwt. Geoefende wijnproevers weten dat ook dan de alcohol langzaam via de tong het lichaam binnendringt en een lekker roesje veroorzaakt. Hardcore proevers slikken de wijn trouwens gewoon door. Ik heb uiteraard, als kenner, ook een wijncursus. Staat online. Ik maakte toen nog een programma onder de pretentieuze titel Mr. Amsterdam. Titel van het programma De Waarheid Over Wijn. https://youtu.be/YSTUCOb9cmg Diepgravend, onthullend een leerrijk. Nog steeds waarheden als koeien, al is die cursus al jaren oud.
De belangrijkste les uit mijn wijn cursus is een universele waarheid. Er zijn slechts twee soorten wijn. Wijn die je lekker vindt en wijn die je vies vindt. En mijn advies is om altijd goedkope wijn te drinken, want de hele wereld van de wijn is een grote geldklopperij. Windhandel. Komedie. Toneelspel. Om de prijzen tot absurde hoogte op te pompen. Iets voor snobs, praatjesmakers, opgeblazen ego’s, wannabees en patsers.
Allemaal losers eigenlijk. Sjiek doen met een fles dure wijn, terwijl je voor een paar euro net zo’n lekkere wijn uit de supermarkt haalt.
En nog een laatste tip een tip: Drink in gezelschap altijd witte wijn. Dat vlekt niet als je onverhoopt de inhoud van een glas over iemands kleren kiepert. Terwijl rode wijn gemene en nauwelijks te verwijderen vlekken achterlaat.
Het is maar dat U het weet.
vrijdag 20 mei 2016
het toerisme is een veelvraat
Het toerisme is een veelvraat. Een slokop met een onstilbare honger. Een permanent volksverhuizing .
De binnenstad van Amsterdam is daardoor de laatste jaren verandert. Massale aantallen bezoekers..
Exotische talen. Dagjesmensen. Hotels, restaurants, coffeeshops. Lange rijen bij attracties.
Kortom, een succesnummer.
Allemaal goed voor de economie.
De Plantage en de Oostelijke eilanden worden er meer en meer onderdeel van.
Er is een holocaustmuseum geopend en een lokatie voor een namenmonument vastgesteld.
Die twee attracties zullen ongetwijfeld vele bezoekers extra naar onze mooie buurt lokken.
De afgelopen jaren werden er ook al meerdere nieuwe hotels geopend. En het einde is nog niet in zicht.
Binnenkort een hotel op het terrein van het voormalige Emma kinderziekenhuis.
We zien ook rond een explosie van horecazaken. Verdwijnen van buurtwinkels.
Steeds meer rolkoffers en verdwaald op een kaart of hun mobieltje starende toeristen.
De eerste toeristenwinkels zijn al geopend.
Er zijn actiecomités tegen dit oprukkende toerisme en uit de politiek komen bezorgde geluiden.
Azijnpissers, zeurpieten en beroepsklagers jammeren, zeuren, mekkeren en protesteren
dat het een lieve lust heeft.
Tegen beter weten in.
Want klagen helpt niet. Heeft geen enkele zin.
Want wat in Amsterdam gebeurt, en sluipenderwijs in postcodegebied 1018, is een trend.
Overal in Europa worden stad en land platgelopen door hordes toeristen die de zinloosheid
van het bestaan proberen te verlichten door ergens anders heen te gaan en daar
de gebraden haan te gaan uithangen. Te relaxen. Te chillen. Te eten. Te drinken. Enzovoorts.
Het is een teken van de tijd. De mensen vervelen zich en zoeken naar de zin van
het bestaan. Afleiding. Vermaak. Nieuwe ervaringen. Een andere omgeving.
Hoe vaak bent U zelf de afgelopen jaren voor een korte vakantie de stad uit geweest?
Zelf was ik laatst in Krakow.
Ook zo’n stad waar je om de haverklap met de 2e wereldoorlog wordt geconfronteerd.
En een binnenstad die volledig is omgetoverd tot een soort openlucht attractiepark.
En zo kan ik tientallen plaatsen in Europa noemen. En daar ben ik allemaal geweest.
https://youtu.be/3M8ga1mfWNs
zondag 15 mei 2016
gedachten overDonald Trump bij het beeld van Ronald Reagan
Ik ben een sombere oude man. Een zuurpruim. Zeurpiet. Azijnpisser.
Als ik genoeg geld had kocht ik geraniums om achter te gaan zitten mokken.
Andere oude mannen hebben er nog zin in. Of zin an, zou wijlen Pimmetje gezegd hebben.
Neem nou Donald Trump. The Donald. Bijna 70.Wil ie nog president van de VS worden.
Waar ie zin in heeft.
Hij krijgt bakken met kritiek over zich heen, maar het lijkt hem niet te deren.
Herinnert U zich Ronald Reagan nog? Ook zo’n oude man die er nog in in had.
Of zin an, dar wil ik vanaf wezen.
Daar werd ook lacherig op gereageerd.
Vooral door zelfbenoemde intellectuelen hier te lande.
Die Yanks waren nu toch echt mataglap geworden.
Een b-acteur als president. Dat kon toch echt niet.
De geschiedenis liep lichtelijk een beetje iets anders. Als het ware.
Er werden standbeelden voor hem opgericht. Ik bezocht er een. https://youtu.be/nzkoIoWkd6A
Ik bezocht een standbeeld van Ronald Reagan.Maakte er een korte documentaire over. https://youtu.be/nzkoIoWkd6A
En nu wil ik gaan zeuren, zeiken, azijnpissen en klagen over alle nitwits en wijsneuzen in de media die ons onjuist blijven berichten over de verkiezingen in de VS.
Misschien begin ik een crowdfundingactie voor een potje geraniums.
Overigens is Hillary een oude vrouw en Bernie Sanders ook een ouwe man.
Wij moeten het hier doen met snotneuzen als Rutte c.s.
zaterdag 14 mei 2016
Kapitein Koldijk met een megatheaterspektakelshow over de slag om Kattenburg
Hij is een ruwe zeebonk. Een man van stavast. Hij werd gehard door tegenslag en misere. Hij leerde roeien met de riemen die hij heeft. Trotseerde menige storm. Gehard door jarenlang tegen de wind in varen. Tegen torenhoge golven. Altijd trek in een oorlam. Op gezette tijden uitbarstend in een door hemzelf geschreven zeemanslied. Trekt met zijn kompanen en begeleiders stad en land af om de mensen met deze zeemansromantiek te laten kennismaken. Het verlangen naar de zee. De Havens. De drank. De meisjes. We hebben het hier over Kapitein Koldijk van de 4tuoze Matrozen.
Hij vertegenwoordigd de tragiek van de zeeman die aan land ging.
Want ook een zeeman moet soms trouwen. Met een meisje van het land. En dat deed de kapitein, die nu het trotse aan het hoofd staat van vier vrouwen. Een echtgenote en drie dochters. Over schoonzonen dienen we hier te zwijgen, die kennis is te gevoelig.
De Kapitein heeft een tweedehandsauto, van een internationaal luchtvaart bedrijf overgenomen. Die bestelauto wordt altijd op de dijk geparkeerd. In de gracht erachter ligt een bootje waarmee de Kapitein geregeld als een wakkere pikbroek de baren doorkliefd.
Een 100 meter van de residentie van de Kapitein ligt de laatste werkende scheepswerf van de Oostelijke binnenstad. Het Kromhout op de Hoogte Kadijk.
De Kapitein mag er graag komen. En mijmeren over de zee en de zin van het zeemansbestaan.
En dan kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Kreeg de Kapitein een visioen. Een boodschap van Neptunus wellicht.
En dus komt er op die werf een megatheaterspektakel, met meer dan 50 zangers, zangeressen en acteurs. Onder de naam “De slag om Kattenburg”. De Kapitein spreekt erover in dit filmpje
https://youtu.be/Z2eXST6HKu4?t=2s
Hij vertegenwoordigd de tragiek van de zeeman die aan land ging.
Want ook een zeeman moet soms trouwen. Met een meisje van het land. En dat deed de kapitein, die nu het trotse aan het hoofd staat van vier vrouwen. Een echtgenote en drie dochters. Over schoonzonen dienen we hier te zwijgen, die kennis is te gevoelig.
De Kapitein heeft een tweedehandsauto, van een internationaal luchtvaart bedrijf overgenomen. Die bestelauto wordt altijd op de dijk geparkeerd. In de gracht erachter ligt een bootje waarmee de Kapitein geregeld als een wakkere pikbroek de baren doorkliefd.
Een 100 meter van de residentie van de Kapitein ligt de laatste werkende scheepswerf van de Oostelijke binnenstad. Het Kromhout op de Hoogte Kadijk.
De Kapitein mag er graag komen. En mijmeren over de zee en de zin van het zeemansbestaan.
En dan kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Kreeg de Kapitein een visioen. Een boodschap van Neptunus wellicht.
En dus komt er op die werf een megatheaterspektakel, met meer dan 50 zangers, zangeressen en acteurs. Onder de naam “De slag om Kattenburg”. De Kapitein spreekt erover in dit filmpje
https://youtu.be/Z2eXST6HKu4?t=2s
Abonneren op:
Posts (Atom)