Veel plezier met je slachtofferrol

“Waar komen jullie vandaan?” werd me door een hip uitziende jongere  gevraagd 

toen ik in de stadsbus van Belgrado een ritje maakte.

“Amsterdam” antwoordde ik,  “Nederland”, zeker zijnde dat ik daarmee goede sier 

zou maken.

“Bedankt voor het bombarderen van ons land” kreeg ik als antwoord.

Ik was volgens de jongere medeverantwoordelijk want Nederland is lid van de Navo, 

en die hadden flink wat bommen op hun landje geworpen, met vernielingen en doden 

tot gevolg tijdens de burgeroorlogen in wat vroeger Joegoslavië heette.

Onbegrijpelijke oorlogen van iedereen tegen iedereen met gruwelijke oorlogsmisdadendaden 

van alle partijen.

En ook op een gegeven moment bombardementen van de Navo, waarvan binnenskamers 

wordt gefluisterd dat dat was omdat de Navo 50 jaar bestond en even de spierballen 

wilde laten rollen.

Ze hebben daar in Belgrado die gebombardeerde gebouwen gewoon laten staan om de 

barbarij van de Navo te tonen.

Voor het parlementsgebouw hangt een gigantisch doek met tekst en foto’s van slachtoffers:

“”Nato killed 2500 Serbs en stole Kosovo” en “We wil never forgive you for killing our 

children”. 

Daar wordt ik door die jongere in de stadsbus dus verantwoordelijk voor gehouden.

Idioot.

Ik heb geen vliegbrevet, mijn ogen zijn sowieso te slecht zijn om op een straaljager te 

mogen vliegen, en de Navo vraagt mijn politieke beweging, de R.O.B., de Radicale 

Oppositie Beweging, nooit en te nimmer om advies.

En de Nederlandse regering ook niet, wat trouwens heel dom van ze is.

Dat ik medeverantwoordelijk ben voor bommen op Belgrado is onzin.

Het is het soort mafkezerij dat ik heden ten dage veel tegen kom.

Schuldig omdat ik als Hollander geboren ben.

Alsof ik daar wat aan kan doen.

Steeds vaker wordt ik tegenwoordig persoonlijk verantwoordelijk wordt gehouden 

voor al het leed op deze aardekloot in het heden en verleden.

Omdat ik een blanke man ben.

Terwijl ik aan al die misstanden part noch deel heb gehad.

Een toenemend aantal gefrustreerde mensen heeft de neiging hun persoonlijke grieven 

en wonden te wijten aan een of andere gebeurtenis in de geschiedenis en die imaginaire 

pijn  op een  willekeurig persoon van een door hen schuldig geachte groep te projecteren.

Op Iemand zoals ik.

Een oude onschuldige blanke man, die met eenieder het beste voorheeft en een rechtvaardig 

en zondenvrij leven leidt.

Als blanke man schijn ik voor alle misstanden in de geschiedenis verantwoording te 

moeten afleggen.

Dat vragen de onterecht gekwetsten in ieder geval van me.

De kruistochten, de slavenhandel, de holocaust, de acties van de Navo, het kolonialisme, 

het kapitalisme, de oorlogen in het Midden oosten, de Palestijnse tragedie, de honger in 

de derde wereld, de discriminatie van Israël, de ontoereikendheid van onze democratie, 

de onderdrukking van de vrouw, de groei van het populisme, de brexit, de verkiezing 

van Donald Trump, de vervuiling van het klimaat, de zeespiegelstijging en zo kan ik nog 

wel even doorgaan

Allemaal de schuld van de boze blanke man.

Van mij dus, volgens allerlei gesubsidieerde links radicale actiegroepen, onnozele 

journalisten, verwarde geesten en politiek bevooroordeelde types.

En ze eisen excuses, boetedoening, schuldbekentenis en schadevergoeding .

Tegen al die mensen zou ik het zelfde antwoord willen geven als ik 

De jongere in de stadsbus in Belgrado gaf: 
”Geen probleem, graag gedaan, veel plezier met je slachtofferrol”.  

Op de balkan ben je gast, in Amsterdam ben je prooi.

Het is goed om even uit je comfort zone te stappen. 

De bubbel waarin je leeft te verlaten.

De dagelijkse sleur en routine te doorbreken.

Dat advies hoor je deze dagen vaak.

Je komt terug met een frisse blik op het leven van alledag in onze samenleving.

Een gave samenleving volgens snotneus Mark Rutte, van die goeie ouwe door 

corruptieschandalen geplaagde VVD in een land dat af is en perfect, zoals zwaargewicht 

en schrijver Ilja Leonard Peijffer laatst in een column beweerde.

Een paradijs kortom.

Ik trok de  stoute schoenen aan, verliet mijn hol onder de rook van artis, stapte uit mijn 

aangename comfort zone, mijn verdovende bubbel, doorbrak de geestdodende sleur en 

waagde een sprong in het duister om een verfrissende blik op die onzinnige beweringen 

van Mark en Ilja te verwerven en trok naar de balkan, naar Belgrado, dat tegenwoordig 

en voor zolang het duurt de hoofdstad van Servië is, en nog zichtbare sporen van de 

laatste oorlogen draagt.

Daar bleek dat vele zaken hier in Amsterdam verre van perfect en gaaf zijn.

Dat is de eerste van vele de belangrijkste conclusies van mijn studiereis.

In Belgrado weten ze bijvoorbeeld hoe ze je moeten bedienen in een horecagelegenheid, 

in tegenstelling tot Amsterdam in mijn geliefde reservaat binnen de A10. 

Op je wenken namelijk.

Attent en vriendelijk, zonder opgejaagd te worden kun je er een kop koffie bestellen, 

die fluks wordt geserveerd en lekker en goedkoop is.

En als je dan nog even een tijdje wil nagenieten van het genoten bakkie pleur, 

geen probleem, je kunt er rustig blijven zitten in een ontspannen atmosfeer.

Nee,dan Amsterdam binnen de A 10.

Als het je al lukt een kop koffie te bestellen, komen ze daarna om de haverklap nerveus 

vragen of ze nog iets voor je kunnen inschenken, waarmee bedoeld wordt dat je nu nog 

iets moet bestellen of anders gelijk betalen en zo snel mogelijk oprotten.

Je voelt je een opgejaagd dier, een prooi.

Amsterdam en zijn wereldberoemde gastvrijheid.

Andere optie is dat je tijdenlang genegeerd wordt. 

Dat het je niet lukt de aandacht van het bedienend personeel te trekken, zodat je 

uiteindelijk met een slechter humeur en zonder een consumptie genoten te hebben het 

etablissement verlaat.

Dat is me recent nog enkele malen overkomen in enkele nieuwe hippe horecagelegenheden 

in de Javastraat in de Indische buurt van Amsterdam, wat trouwens op een andere manier 

een soort balkangebied is.

Hippe jongens, met baarden, knotjes en tattoo’s genoeg en dames die het druk hadden 

met nagels lakken en lippen stiften, maar bediening, laat staan service, ho maar.

Mijn frisse blik, opgedaan buiten mijn comfort zone, buiten mijn bubbel kan maar tot een 

conclusie leiden: Op de balkan is het een stuk beter dan in Amsterdam.

In het cafe tenminste.  

Op de balkan ben je gast, in Amsterdam ben je prooi.

Opzouten met die 2e wereldoorlog

Oorlog. 
De 2e wereldoorlog. 
We worden er in deze tijd van het jaar mee doodgegooid. 

Herdenkingen. Kransen. Optochten. Tentoonstellingen Speelfilms. Documentaires. 

Tv programma’s. Radio. Boeken. Weer nieuwe monumenten en gedenkstenen.

Het is een gigantische industrie, waar veel geld in omgaat en bloeiende bedrijven 

in stand worden gehouden met inspelen op schuldgevoelens van een onnozele bevolking, 

die zich alles laat wijsmaken. 

De 2e wereldoorlog als verdienmodel.

Ik ben daar helemaal klaar mee. 

Opzouten met die 2e wereldoorlog.  

Er worden teveel krokodillentranen over vergoten.

Ik ben ook oorlogsslachtoffer.

Als kind ben ik getraumatiseerd door mijn lieve moedertje als ik vieze dingen 

als witlof, bieten, koolraap  of ander varkensvoedsel niet wilde eten.

“Had je de oorlog maar meegemaakt” zei ze dan. 

Mijn vader, de arme man,  voormalig dwangarbeider, probeerde mij, 

zijn onhandelbare zoon in het gareel te krijgen door de te waarschuwen voor 

de verschrikkingen van de dwangarbeid, met als gevolg dat ik ooit de 

Bond voor Werkschuw Tuig heb opgericht. 
Ieder jaar  rond deze tijd komen deze traumatische herinneringen weer boven. 

Worden die wonden weer opengereten.

Ik heb die klote oorlog niet meegemaakt en ik wil daar niks mee te maken hebben, 

maar met mensen zoals ik wordt geen rekening gehouden door de herdenkingsindustrie.

Geen excuses, geen hulptelefoon, geen traumadienst en geen schadevergoeding, 

smartengeld of herstelbetalingen.

Ik sta helemaal alleen met mijn leed.

En trouwens, we zitten middenin de 3e wereldoorlog, voor zover U dat nog niet doorhad. 

De slagvelden zijn in de zandbakken van het Midden Oosten en Noord Afrika.

Met honderdduizenden doden, onvoorstelbare wreedheden ,terrorisme en grote 

vluchtelingenstomen in Europa als gevolg.

Een oorlog waar Nederland ook aan meedoet, onder de eufemistische term vredesmissie.

 Oorlog voor geopolitieke doeleinden. Olie, grondstoffen, invloedssferen. 

Om de heersende macht in het zadel te houden. Om af te leiden van de misdaden 

van  het internationale monopoliekapitaal, het speculantendom, het bankwezen en

 het militair industrieelcomplex.

En wij maar met zijn allen “nooit meer oorlog” roepen.

Tegen beter weten in.

Macron et moi.

De invloed van de politieke bijeenkomsten in een beroemd en berucht Amsterdams 

dranklokaal hebben een onmiskenbare invloed op de Franse presidentsverkiezingen, en 

met name op de kandidaat Emmanuel Macron, bijgenaamd de cocosmakroon.

Mijn bijdrage is daarin zeker van belang.

U kent me:

Verlegen, bescheiden, dienstbaar,  rechtvaardig en nederig.

Dat is mijn karakter.

Ik blijf het liefst op de achtergrond en probeer zo min mogelijk op te vallen.

Ik bemoei me nergens mee, en heb nooit een omstreden mening.

Er is geen grijzere muis dan ik.

Terwijl ik tot mijn verwondering keer op keer moet constateren dat ondanks deze nobele 

levenswijze op vele gebieden een voorloper ben,

Ik ben  geen trendvolger, integendeel.

Ik blijk keer op keer een trendsetter.

Ik zou daar talloze voorbeelden van kunnen geven.

Ik zeg dit uiteraard in alle bescheidenheid.

Het laatste voorbeeld is de Franse presidentskandidaat Emmanuel Macron, 

de cocosmakroon.

Die neemt deel aan de verkiezingen met  een beweging die zich E.M. noemt, 

En Marche.

Toevallig de zelfde letters als de initialen van zijn naam.

Braafste jongetje van de klas en ideale schoonzoon die

Emmanuel Macron, de cocosmakroon

En dat komt mij bekend voor.

Bij de  verkiezingen voor de gemeenteraad in Amsterdam ,drie jaar terug, was ik  lijsttrekker 

van de R.O.B., de Radicale Oppositie Beweging.

Onze  campagne werd door nationale en internationale media opgepikt 

als nieuw en revolutionair., ook  in Frankrijk.
Met affiches van wereldwijd bekende kunstenaars en een uitgekiende mediastrategie.

Ik zeg dit in alle bescheidenheid.

Met mijn uitstraling van ideale schoonzoon, bolleboos en moederskindje was ik de 

gedroomde kandidaat om de stad uit het moeras te trekken.

Door een cordon sanitaire en mogelijke verkiezingsfraude werden we helaas niet verkozen.

Amsterdam zal daar nog de zure vruchten van plukken en spijt krijgen als haren op het 

hoofd van Eberhard van der Laan,.

Ik zeg dit in alle bescheidenheid.

We waren een paar jaar te vroeg voor de meeste  kiezers,  die ons in hun onnozelheid 

niet begrepen, maar we begonnen een trend die nu Emmanuel Macron, bijgenaamd 

cocosmakroon, tot ongekende hoogten heeft opgestuwd.

Tijdens de politbureauvergaderingen van de Radicale Oppositie Beweging in een beroemd 

en berucht drankokaal in Amsterdam liepen de gemoederen hoog op en werd ternauwernood 
een handgemeen voorkomen toen de vraag aan de orde kwam hoe we op dit 
kopieergedrag moeten reageren.

Hoe krijgen we erkenning die we verdienen?

Wat gaat Emmanuel Macron, bijgenaamd cocosmakroon, doen om ons te bedanken?

Of gaat Emmanuel Macron, bijgenaamd cocosmakroon net doen of zijn neus bloedt en 

alsof hij nog nooit van de Radicale Oppositie Beweging heeft gehoord?
Dat zou schandalig en laaghartig zijn.
Echt iets voor een politicus.

Dan zal  ik echter vergevingsgezind zijn en hem gewoon zijn gang laten gaan.

Ik ben immers te verlegen, bescheiden, dienstbaar,  rechtvaardig en nederig 
om mijn aandeel in zijn succes op te eisen.

Emmanuel Macron, bijgenaamd cocosmakroon, zal moeten leren leven met die zonde. 

Ik wens hem veel schuldgevoel.

Dit zeg ik in alle bescheidenheid 

Verlos ons van de terreur van de loterijen.

Wie verlost ons  van de loterijenterreur?
Dat goksyndicaat dat als een monster met vele koppen dat ons de illusie van rijkdom en geluk voorspiegeld.
Vandaag kreeg ik wederom  een brief van een van deze criminogene organisaties.
Aan mij persoonlijk geadresseerd.
Dat komt omdat ik ooit in een ver verleden met een van die loterijen heb meegespeeld.
Ik was jong, onnozel,  ambitieus en verkeerde in de waan dat het geluk me zou
toelachen.
Nu ben ik oud, verbitterd en door vele tegenslagen murw gebeukt.
Mensenhater in hart en nieren.
Ik heb ooit een keertje een prijsje gewonnen door deelname aan die loterij.
Een pakket met drie smaken Tom & Jerry ijs.
Dat ijs was zo zoet dat het pijn aan je tanden deed en  gaatjes  veroorzaakte.
Het smaakte  zo vies dat  dat gratis weggeven via een loterij de enige optie was om dit misdadige product onder het volk te verspreiden.
Tot vreugde van de verenigde tandartsen overigens.
Dankzij dit Tom & Jerry ijs moest ik, samen met vele lotgenoten,  een uiterst pijnlijke en zeer kostbare behandeling bij de tandarts ondergaan.

En sindsdien wordt ik  geterroriseerd met brieven, pakketjes en slijmbrieven van die gasten. 
Met zogenaamd unieke aanbiedingen.
Dat ik geselecteerd ben om een auto te winnen of 25.000euro  of een kado.
Dat ik binnenkort  een code krijg waarmee ik zeker een van die prijzen win.
Moet ik alleen even loten  kopen.
Gegarandeerd dat ik dan weer Tom & Jerrie ijs win.
Mijn tandarts wrijft zich al in de handen bij dat idee.

Gek wordt ik van loterijmaffia.
Ze weten van geen ophouden.
Gewetenloos inspelend op mijn weifelend gemoed, karakterzwakte en mijn hoop uit die verlammende armoede te ontsnappen.
Terwijl zij kapitale salarissen opstrijken en in luxe baden, met sjieke kantoren en auto's
met chauffeur over de ruggen van arme mensen die gevangen worden gehouden in een gokverslaving.
En dan alle milieuschade die ze  veroorzaken met al die brieven.. Hoeveel bomen kost dat? 

Zo wordt dit zogenaamd goede doel mede verantwoordelijk voor opwarming van de aarde. 

Voor klimaatverandering. 
Ik heb die ongewenste post retour gezonden. 

Heb ze gemaild ermee op te houden. 
Ik wil niet meer ongevraagd lastig gevallen worden door die lui. 

Ik wil dat ze ophouden met te me belagen.
Maar ze gaan gewoon door met mij belagen.
Ik fantaseer over een bezetting, een demonstratie, een petitie, stalking van de directie,
bomaanslagen, brandstichting en terreur.
Maar dat zou ik hoogstwaarschijnlijk verprutsen en ik heb geen zin om de gevangenis
in te gaan.
Mij rest slechts berusting in mijn lot.
Vervloekt worden zij die werken voor de loterijmaffia.

Mogen zij door de bliksem getroffen worden.
Door de toorn van de goden.
De wrake van de geesten.
Overgoten worden met pek en veren.
De tempel van mammon uitgejaagd.
Slachtoffer van ongeremde volkswoede.
Dat ze genadeloos verguist worden.
Dat hun leven een hel wordt.
Dat de geschiedenis onbarmhartig  oordeelt.
Dat dit misdadige syndicaat op uiterst pijnlijke wijze te onder gaat.
Zodat we eindelijk van ze verlost zijn.

Afschaffen dat hele Pasen.

Pasen is van oudsher het feest van het voorjaar.
Het feest van de vruchtbaarheid.

Het feest van de voortplanting.

Het feest van de sex.

Waarom denk U van dat er paaseieren bestaan?

Omdat eieren het symbool van vruchtbaarheid en voortplanting zijn. 

En dan vooral chocolade paaseieren. 

Chocolade heeft een sterk erotiserende werking.

Vrouwen gaan  wellustig  kreunen alleen al bij de gedachte aan chocolade.

En de paashaas? Die is gemodelleerd naar de germaanse vruchtbaarheidsgodin Eastra,  
half-krankzinnig, bloeddorstig en vrijgevig. 
Zij vertoonde zich op aarde vaak in de vorm van een haas. 
Met name in het paarseizoen aan het begin van de lente.  

Pasen is heden ten dage een groot hedonistisch festijn, waarbij iedereen zich ongans eet 
en met massaal een wezenloze blik door winkelstraten en meubelboulevards strompelt.

Overal is het druk. 

Pasen drukt ons met de neus op de feiten.

Al dat ongeremde voortplanten heeft ervoor gezorgd dat

er  teveel mensen op deze wereld zijn.

Pasen toont ons de overbevolking.

Bijvoorbeeld overbevolking van de binnenstad van Amsterdam.

De gemeenteraad staat machteloos tegenover de aanzwellende mensenmassa’s.

Een wereldwijd probleem waar tijdens de kabinetsformatie niet over wordt gesproken, 
dat de Europese Unie negeert, waar de Verenigd Naties de niet van willen horen.

Overbevolking door de ongeremde voortplanting van de menselijke soort, met voorsprong 
het meest schadelijke roofdier op aarde, dat alles vertrapt en vernietigd dat voor zijn 
voeten komt.

En zich maar ongeremd blijft voortplanten.

Overbevolking.

Met als gevolg hongersnood, oorlog, vernietiging van de natuut, onbeheersbare
vluchtelingenstroom, van de schatten van moeder aarde, en uiteinelijk de ondergang 
van de planeet.

En de mensen in hun onnozelheid maar het feest van de voortplanting dat Pasen is, 
blijven vieren.

En maar doorfokken.

Als U de moeite neemt om de laatste demografische voorspelling over de bevolkingsgroei 
van de aarde te lezen, dan is er geen enkele reden meer voor een vrolijk pasen. 

Nu leven er al 7 miljard mensen op onze aardkloot.

Over tien jaar 8 miljard.

En het einde van die groei van de schadelijke diersoort genaamd mens is voorlopig niet 
in zicht.

En daarom zal het ieder jaar met Pasen drukker, chaotischer en minder leuk worden.

En zo wordt het paasfeest het feest van de overbevolking.

Het wordt tijd dat we inzien dat het zo niet langer kan.

Minder, minder minder mensen op de planeet.

Anticonceptie.

Minder kinderen.

Misschien moeten we dat hele Pasen maar afschaffen.

Sex, dat kunnen we gelukkig wel blijven doen

De noordzuidlijn, dat miljardenlijntje, wordt een en al ellende

Er heeft een metro gereden op het peperdure traject van de noordzuidlijn, het miljardenlijntje.
En er zijn geen ongelukken gebeurd.
Geen doden en gewonden gevallen.
Er brak massahysterie uit onder de persmuskieten die mochten meerijden.
Een groot propaganda offensief is van start gegaan.
De inktkoelies en mediaslaven van de gelijkgeschakelde pers barsten onophoudelijk in juichkreten uit.
De superlatieven kunnen niet op.
Want de noordzuidlijn, het miljardenlijntje, moet en zal de amsterdammers door de strot geduwd worden.
De aanleg van de noordzuidlijn, het miljardenlijntje, is gevolg van een historische fout van de Amsterdamse gemeenteraad uit 2002,
Miljarden duurder dan begroot, maar alle onnozelaars die in de gemeenteraad zaten lieten zich in de luren door de arrogante vvd-blaaskaak Geert Dales, die op zijn beurt weer een rad voor de ogen was gedraaid door een nietsontziende lobby vanuit de bouwwereld.
En wij zitten met de brokken.
De noordzuidlijn, het miljardenlijntje ,zou een paar honderd miljoen kosten en zou in 2009 gaan rijden.
Uiteindelijk kostte dit onnodige metrolijntje een paar miljard.
Vanaf  nu krijgen de Amsterdammers een pr campagne van Noord Koreaanse proporties over zich heen met louter goed nieuws en positieve berichten.
Allerlei spindokters, pr professionals, voorlichters, slippendragende journalisten en media afhankelijk van de gemeente voor subsidie of reclame, zullen het van de toren schreeuwen en U de boodschap door de strot duwen dat de de noordzuidlijn het miljardenlijntje, een zegen is.
Dat de noordzuidlijn, het miljardenlijntje, onmisbaar voor de toekomst van de stad en de economie, de werkgelegenheid, de multiculturele samenleving, de strijd tegen opwarming van de aarde, de zeespiegelstijging en de klimaatproblematiek, racisme, uitsluiting en discriminatie, allemaal alternatieve feiten die over de mensen zullen worden uitgestort.
De noordzuidlijn, het miljardenlijntje, is  fantastisch, geweldig, een zegen voor de mensheid en essentieel voor voortbestaan van de planeet is de boodschap.

Geloof ze niet, die met judaspenningen betaalde valse profeten.
Voor de Amsterdammers wordt de noordzuidlijn, het miljardenlijntje, een en al ellende.
Het lijnennet waaraan we generaties gewend zijn wordt afgeschaft.
Het hele tram en bus verkeer wordt overhoop gegooid.
Alles wordt bij het oud vuil gezet.
En wat krijgen we terug:
Minder bussen en trams.
Einde van een wereldberoemde fijnmazig openbaar vervoerssysteem.
Onbereikbare wijken.
Meer betalen.
Vaker overstappen.
Minder haltes.
Meer lopen.
Langere wachttijden.
En dan wil ik nog niet eens denken aan de kinderziektes storingen en ongelukken die de hele operatie teweeg zal brengen.
Die dan ook weer honderden miljoenen extra zullen kosten.
Honderden miljoenen die wij arme bewoners moeten ophoesten.
De noordzuidlijn, het miljardenlijntje,  tekent de verdere achteruitgang van de publieke voorzieningen, de arrogantie van de macht en minachting voor de gewone man die heerst bij de elite.
Wij gaan er met zijn allen onderdoor.
Hier Johnnie en Rijk met hun carnavalsnummer tijdens de pr campagne voor de metro in  de vorige eeuw: https://youtu.be/he1KQYV56Nw

Janny de Heer over "Buitenbeentjes"

Willem Oltmans, Raymond Westerling, Adriaan van Dis, Lois Lane ",
Sandra Reemer,  Marion Bloem, Bep Vuyk, Indorock, leuke meisjes,
Max Havelaar, de stille kracht, politionele acties, guna guna, rijsttafel,
tempoe doeloe, de gordel van smaragd, Pasar malam,  ons Indië dat we nooit
weg hadden moeten doen, allerlei flarden en gedachten schieten door mijn hoofd 
als ik door de vaste tentoonstelling over Nederlands Indië van het Tropenmuseum
wandel.
De geschiedenis tussen de kleine delta waar wij leven en het duizend eilandenrijk
ver weg gaat ver terug en kent vele schakeringen en talloze verhalen, waarvan er
een heleboel nog nooit gehoord zijn.
Een aantal van die verhalen is nu opgetekend door Janny de Heer in haar boek
"Buitenbeentjes" over het warme welkom dat mensen uit ons Indië hier kregen.
Hier staat een interview met haar:
https://youtu.be/O4OD94fxOT4

Zo draai je effectief de kraan van het toerisme dicht

We moeten de kraan van het toerisme dichtdraaien roept de fractievoorzitter van Groenlinks 

in de Amsterdamse gemeenteraad, die blijkbaar wakker is geworden uit een lange winterslaap.

De stad is de laatste jaren in de uitverkoop gedaan, voegt hij er manhaftig aan toe.

Heerlijk om te horen, maar hoe gaan we dat regelen?

Ik heb nog een plannetje voor hem

Tol heffen als mensen de Amsterdamse binnenstad in willen.

Laat die toeristen en dagjesmensen maar dokken.

Levert ook nog geld op voor de gemeente waarmee ze weer allerlei leuke onzinplannetjes voor 

linkse mensen kunnen betalen.

En zeg niet dat het onhaalbaar is.

Toen ik een paar jaar geleden in Nepal was moest ik betalen om de pleinen van de drie 
koningssteden te mogen betreden.

Omgerekend 5 euro, wat daar een maandsalaris is.

Zo moeten we dat in Amsterdam ook gaan aanpakken.

Wat zij kunnen kan hier ook.

En zelfs beter.

Geen halve maatregelen.

Geen zachte heelmeesters.

Doorpakken zoals ze bij de VVD zeggen.

Gewoon poortjes bij alle toegangen waar je via de Stadhouderskade het centrum van de stad in kunt.

Is gelijk een mooi werkgelegenheidsproject voor al die laaggeschoolde werklozen met een 
enorme afstand tot de arbeidsmarkt.

Als ze niet willen betalen kunnen ze altijd nog naar een van de getto’s buiten het centrum waar men 

ook zo graag toeristen wil zien..

Het is een win win situatie.

Meer inkomsten voor de gemeente, een heel zootje werklozen eindelijk aan de slag en alle 
arme  budgettoeristen blijven eindelijk weg.

Zo draai je effectief de kraan van het toerisme dicht.