het mysterie van de verdwenen konijntjes

Er is iets waar ik nooit wat over hoor. Een verdwijning of moord die in stilte heeft plaatsgevonden. Een doodgezwegen mysterie. Een dichte beerput.
Wat is er gebeurd met de konijntjes in het Oosterpark die je vroeger zo dartel rond zag scharrelen op een van leukste plekken van het park, de inmiddels gesloopte pergola?
Waar is de Partij voor de Dieren als je ze nodig hebt?
Waarschijnlijk bezig met interne stammenstrijd in hun hermetisch gesloten sekte achtig bolwerk.
Gelukkig zijn er ook dieren waar het wel goed mee gaat, ik zie steeds vaker ratten in het park, misschien moeten we dat maar als een gunstige ontwikkeling van moeder natuur zien, een toegenomen biodiversiteit wellicht?.
Maar welke strijder neemt het op voor de konijntjes? Wie pakt deze uitdaging op?Of zijn ze geruisloos van deze aardkloot verdwenen zonder dat er een haan naar kraait. Die lieve beestjes horen er toch ook bij? Hoe zit dat met hun inklusiviteit?
Weer een aantal vragen die om een helder antwoord schreeuwen.

Bond van Werkschuw Tuig

Ooit heb ik deelgenomen aan activiteiten van de Bond van Werkschuw Tuig.
Ik moest hieraan denken toen ik las dat het luieren en niks doen van de Nederlanders op dit moment internationaal aandacht trekt.
Wat deed die Bond van Werkschuw Tuig?
Niet zo veel, dat lijkt me logisch.
Eenmaal gingen we na het invallen van de duisternis de straat op om posters te plakken met daarop de tekst "Weiger Werk".
Na een half uurtje en drie posters zetten we gezwind koers naar het dichtstbijzijnde dranklokaal, waarna het toch nog een geslaagde avond werd.
Ook publiceerde de Bond van Werkschuw Tuig. een brochure waarin het werkschuw zijn werd onderbouwd aan de hand van de geschriften van een Franse filosoof uit de 19e eeuw, drogredeneringen dir ik jarenlang te pas en te onpas heb geciteerd omdat het zo belezen klonk .
Daarna nooit meer iets van die Bond van Werkschuw Tuig gehoord.
Als het niet zoveel werk was zou ik die Bond van Werkschuw Tuig zo weer oprichten.
Als verzetsdaad tegen het heilloze kapitalisme van de multinationals, de woekeraars, de hedgefondsen, de banken en het militair industrieel complex
Daarom: Verbeter de wereld en weiger werk.
Doe niets, het beste dat U kunt doen.
Dat zal ze leren en is een weldaad voor Uw welbevinden.

Het Europees parlement is totaal zinloos

Het is een totaal zinloze geldverslindende machine zonder nut of doel, waar een stelletje feestneuzen uit alle landen van de EU doelloos vergaderen zonder invloed op wat dan ook en daarna zich laven aan drank en spijs in chique restaurants en verboden geneugten die beter ongenoemd kunnen blijven: Het Europees parlement.
Ik spreek uit ervaring, want ik ben er diverse
malen geweest onder het mom van journalist te zijn, zowel in Brussel als Straatsburg, waar ik in een kelder contant een riante reis- en verblijfskosten vergoeding kreeg uitgereikt van een voorlichter zodat ik onbevooroordeeld verslag zou doen.
Heerlijk gegeten daar in Straatsburg, terwijl naast me een Italiaanse delegatie met een aantal dames copieus zaten te dineren en luidruchtig te flirten.
Lekker hotel ook.
Zo'n zetel in het parlement is toegang tot een leven als God In Frankrijk, riante vergoeding, en geweldige secundaire arbeidsvoorwaarden.
Een gouwe schnabbel.
Als dank voor de genoten dranken, spijzen en hotelovernachtingen ga ik uiteraard wel plichtsgetrouw
stemmen volgende week, en denk ik volg genoegen aan terug aan de keren dat ik klapwiekend van de whiskey weer uit de trein rolde hier in Amsterdam.
Wie zal ik nu eens het voorrecht van een verblijf in deze tuin van Eden gunnen?

Als salto verdwijnt, verdwijnt een stukje vrijheid van meningsuiting.

TV is een streng gereguleerd medium. Daar kun je niet zomaar een ongezouten mening op kwijt. Zeker niet een mening die de heersende goegemeente niet bevalt, hoe goed je argumenten ook zijn. Want dan zijn er altijd weer omroepbazen, adverteerders, eindredacteuren, netmanagers, omroepbobo's of hoe die talentloze bureaucraten ook mogen heten die dat via allerlei slinkse of openlijk botte manieren dat weten te voorkomen.
In het tv landschap is er echter 1 zender waar ik al 34 jaar mijn ongenuanceerde ongenoegen kwijt kan, tv programmaatjes maken waar de honden geen brood van lusten en die een belediging voor de kijker zijn.
Ik heb daar in de loop der tijd veel bijval voor gekregen van de kijker en veel arrogante en negatieve reacties vanuit de tv wereld.
Ik kon me altijd beroepen op de vrijheid van meningsuiting om me te verweren tegen negatievelingen, betweters en azijnpissers.
Maar nu dreigt daar een einde aan te komen. De Amsterdamse politiek wil voor de zoveelste keer het lokale medialandschap veranderen, en de lokale zenders van Salto opheffen, de enige zenders waar makers zoals ik nog ongecensureerd hun gang kunnen gaan.
Het klinkt zwaar, maar het is helaas waar, als Salto verdwijnt, verdwijnt er tevens een stukje van de vrijheid van meningsuiting voor veel makers zoals ik en het zou een schande zijn als de Amsterdamse politiek dit zomaar zou laten gebeuren in een stad die zich altijd zo op de borst klopt over haar liefde voor vrijheid.
Dan rest mij niets anders dan stil in een hoekje te gaan zitten wenen en gemuilkorfd mijn dagen te slijten, terwijl ik in een zwart gat stort en me niets anders rest dan somber op het onvermijdelijke einde en het doven van het licht te wachten.

Helaas krijg ik weer geen lintje

Ook dit jaar krijg ik weer geen lintje en  dat is jammer, want dan kan ik het ook niet weigeren en een statement tegen die achterlijke monarchie  maken, . Opzouten met die  19e eeuwse onzin. Met dat hele koningsdaggebeuren, met zijn misselijk makende middenstandersmentaliteit, doe ik ook niet mee. Ik ga de hele dag bloedige gewelds- en horrorfilms kijken.

En dan wil ik het niet eens over die huisjesmelker van een prins Bernhard hebben.

Ook nog een reden om deze hit van een aantal jaren terug nog eens te plaatsen. https://youtu.be/sQpPrn8AX_U

De ondergang van de persvrijheid

De persvrijheid in Nederland neemt af volgens Free Press Unlimited. Journalisten die moeten onderduiken. Aanslagen op dagbladen en tijdschriften. Beperking van de vrijheid van meningsuiting. Toenemende censuur op het internet. Strakkere regulering van radio en tv. De voorgenomen opheffing van Salto radio en tv door een stelletje kille bureaucraten bij de gemeente Amsterdam die bang zijn voor media die ze niet aanstaan bijvoorbeeld.
Waakzaamheid is geboden, maar verdooft als zombies kijken we op ons mobieltje, we hangen verdooft voor de tv of gaan ons te buiten aan drank, drugs, seks en eten.
Hedonisme en ondergangsdenken vieren hoogtij.
Hoe reddeloos is de situatie?

een droevige mail, maar gratis drank en hapjes

Ik ontving een tot droefenis stemmende mail.
Een wanhoopskreet van de omroep waarvoor ik sinds 1985 duizenden uren televisie en radio heb gemaakt en die nu dreigt opgeheven te worden als onderdeel van een duister politiek complot waarvan de vrijheid van meningsuiting het willoos slachtoffer is.
En ik in het voetspoor daarvan.
Wat moet ik met de rest van mijn armzalige leven?
Wat moeten mijn fans?

Er is binnenkort een manifestatie met gratis drank en hapjes waar ik niet heen kan vanwege diverse praktische, medische en inhoudelijke redenen.
Dat heeft een voordeel: Ik hoef ik mijn vijanden niet onder ogen te komen (fuck them).
Misschien willen anderen in mijn plaats aan dit festijn deelnemen
Dit stond in de uitnodiging:
Zoals iedereen weet zijn het spannende tijden voor de lokale media in Amsterdam. Nu moet de politiek beslissen over de vergunning voor de Publieke Omroep.
Daarom organiseren wij samen met Pakhuis de Zwijger een bijeenkomst voor alle programmamakers, betrokkenen en belangstellenden.
Iedereen is welkom! Ook mensen van buiten SALTO die ons een warm hart toedragen. Binnenkort zal het programma ook op de website van Pakhuis de Zwijger worden gepubliceerd. (www.dezwijger.nl)

Uiteraard zijn jullie als onze makers de belangrijkste gasten!
De bijeenkomst zal plaatsvinden op dinsdag 7 mei om 16 uur in de grote zaal (op de 2e etage) van Pakhuis de Zwijger. We eindigen met een hapje en een drankje!

Paul Arnoldussen over een journalistendroom die in vervulling ging: Argus

ik verdwijn langzaam in de mist van de tv geschiedenis

Al sinds 1985 maak ik filmpjes voor salto tv
nu kom ik weer thuis na een gedwongen retraite van enkele weken en ik krijg allerlei berichten die me vertellen dat salto gaat verdwijnen, want de lokale omroep gaat voor de 100e keer op de schop.
zo raak ik dus mijn liefhebberij kwijt.
een van de mensen betrokken bij die nieuwe move is john de mol
daarnaast allemaal lui die ik niet ken, die waarschijnlijk warme banden met de wethouder hebben en john de mol
er komen acties
er komen petities
strijd
waarschijnlijk tevergeefs
k zal het allemaal vervuld met droefheid aanzien
ik zal wenen om verlies van een uniek kanaal
wenen om de slag die onafhankelijke Amsterdamse makers wordt toegebracht
wenen om verdere beknotting van de vrije meningsuiting
wenen om verlies van mijn plekje in de marge van de media
wenen om een nieuw tijdperk
wenen om de jaren die vervlogen zijn
wenen om mooie herinneringen
wenen omdat ik een ouwe lul ben die genadeloos aan de kant wordt gezet
wenen en langzaam in de mist der geschiedenis verdwijnen
adieu

Kronkels van Simon Carmiggelt in beeld gebracht door Dick Matena

In dit land is enige jaren geleden een columnistenplaag uitgebroken. Een in ijzingwekkend tempo toenemend aantal stukjesschrijvers met willekeurige meningen over vrijwel elk onderwerp dat je kunt bedenken daalde over onze gekwelde natie neer als een horde sprinkhanen op een veld met bloeiende gewassen. En er lijkt voorlopig geen eind aan die wildgroei te komen.  Sommigen schoppen het tot een sterrenstatus, anderen, zoals ik, blijven armzalige krabbelaars in de marge. Velen  niet gehinderd door kennis van het onderwerp waarover ze een mening te berde menen te moeten brengen of de vaardigheid die in leesbare taal op te schrijven zonder te vervallen in beledigingen, jij bakken of onverwachtse verwijzingen naar  gruwelen uit het verleden.
Allen zijn ze schatplichtig aan Simon Carmiggelt, die in de tweede helft van de 20e eeuw duizenden columns schreef, die "Kronkels" werden genoemd.  Dick Matena heeft nu een stripboek gemaakt waarin hij een aantal Kronkels tot leven wekt en hiermee een ode brengt aan de oervader aller columnisten.
Hier een gesprek met Dick Matena

survivalgids voor de digitale jungle

Omgaan met spionnen, boeven, hackers en digibeten, hoe doe je dat?
Luister naar Brenno de Winter, deskundige op het gebied van informatiebeveiliging en privacybescherming over zijn boek Survivalgids voor de digitale jungle.
Echt een gesprek waar ik aan toe was, want ik wil nog wel een verdwalen in dat onoverzichtelijke oerwoud.
Ik wist al dat hartgrondig vloeken en tieren, wanhopig schreeuwen, roepen om mijn moeder, serviesgoed kapot gooien en onschuldige aanwezigen molesteren niet helpt , maar hoe dan wel op relaxte wijze een pad door het moeras te vinden op weg naar vrede, veiligheid en geluk?
Het leven is niet altijd eenvoudig met al die technologie.
https://youtu.be/VoAIYpLvKzs

Met mijn fokking rollator - Radicale Ouderen Band

Deze videoclip is een ode aan de Zweedse heldin Aina Wifalk, de wetenschapper die in 1978 de rollator uitvond. Daarvoor verdient ze eeuwigdurende roem, een standbeeld, en een Nobelprijs. , De Rollator, een hulpmiddel dat het leven veraangenaamd voor hen die slecht kunnen lopen. Dankzij de voortschrijdende vergrijzing zie je er steeds meer in het stadsbeeld. 

Deze clip is tevens een hommage aan de legendarische Amerikaanse band The Ramones (God hebbe hun ziel, mogen zij rusten in vrede), en geïnspireerd op hun nummer Rock & Roll Highschool.

Tevens is de clip het bewijs dat de Radicale Ouderen Band nog springlevend is en voortvarend aan de weg timmert met hun steeds verder uitbreidende repertoire met verrassende eigenzinnige nummers, zowel bewerkingen van bestaande klassiekers als eigen nummers.

Het is maar dat U het weet.

mark rutte is en aanfluiting

Mark Rutte haat witte wijndrinkers uit Amsterdam
Ik sip graag witte wijn
en ik woon in Amsterdam
en ik heb genoeg van Mark Rutte
Roepen dat ie mensen in elkaar wil slaan
Witte wijn drinkers uit Amsterdam schofferen
Al jaren liegen, bedriegen en gladde praatjes ophangend
Allemaal onderdrukte seksuele frustraties die zijn geest vertroebelen, volgens een gerespecteerd psychiater
Mark Rutte is een aanfluiting als man en als minister president

het is allemaal de schuld van Donald Trump

Tegenover het Scheepvaartmuseum zit in Amsterdam sinds enige tijd Oracle, een Amerikaans bedrijf en exponent  van het geweteloze roverskapitalisme uit het land van Donald Trump .
Vroeger zat daar de Amsterdamse dienst infrastructuur en werd het milieu vervuild met overal platgetrapte sigarettenpeuken en als je er overdag onverhoopt langs liep moest je door een rookgordijn dat  werd gecreëerd door stug doorrokende ambtenaren. Want op werken kon je ze zelden betrappen.
Geen wonder dat de halve stad altijd opgebroken is.
Daarvoor was het de lokatie van de Zeevaartschool waar ruwe zeebonken werden opgeleid tot wakkere pikbroeken die dapper de baren gingen doorklieven.
Mannen van stavast.
Maar dat was vroeger.
Nu zit dus op die plek Oracle, een bedrijf dat een volledig geïntegreerde reeks cloudapplicaties en platformdiensten aanbied.
Wat ze daar uitspoken is voor mij in nevelen gehuld en achter een dikke mist van onbegrijpelijke technische begrippen verscholen.
Waarschijnlijk zitten de mensen daar binnen de hele dag met holle ogen aan een beeldscherm te gekluisterd terwijl buiten zich het echte leven afspeelt.
Een beetje wereldvreemde bleekneuzerige types zie je af te toe schichtig het gebouw in- en uitschieten met een angstige blik in de ogen.
Geen sigarettenpeuken meer voor de deur en het aantal rokers op straat is spectaculair afgenomen, dat wel.
Een Amerikaans bedrijf, dus niet roken maar werken, bikkelen en buffelen tot je erbij neervalt, in tegenstelling tot de ambtenaren bij de gemeente Amsterdam.
Qua milieuvervuiling is dat Oracle echter wel een stukje erger dan die als een schoorsteen rokende overheidsdienaren die vroeger in dat gebouw huisden.
Dag en nacht branden er felle lampen in de kantine die de gehele begane grond in beslag neemt aan en staan er monitoren aan.
Ook s'avonds en in het weekend als er geen mens in dat gebouw is.
Allemaal energie die nutteloos door kolencentrales wordt opgewekt en door uitstoot van giftige stoffen ons milieu verder vervuild, het klimaat opwarmt, de zeespiegel verder doet stijgen en uiteindelijk tot ondergang van onze beschaving en verdwijning van de menselijke soort gaat leiden.
En dat is allemaal de schuld van Donald Trump, de president van de Verenigde Staten.
Want het was Donald Trump die zich terugtrok uit het klimaatakkoord van Parijs en zo het nietsontziende Amerikaanse bedrijfsleven, zoals dat Oracle,  een vrijbrief gaf om onbekommerd door te gaan met hun schadelijke milieuvervuilende praktijken.
En wat doet de gemeente Amsterdam en haar milieuburgemeester Femke Halsema om deze zinloze aanslag op het klimaat en de leefomgeving te stoppen?
Drie keer raden.
Helemaal niks inderdaad.
Ze buigen voor Donald Trump en de gewetenloze kapitalisten van Oracle uit de Verenigde Staten.
En het is maar dat U dat weet.

Opzouten met dat ding

Ik wist niet wat ik zag. Was een fata morgana? Een luchtspiegeling? Een nachtmerrie? Een scene uit een goedkope science fiction film met vreemde wezens van een planeet uit een melkwegstelsel ver hier vandaan?
Nee, niks daarvan, dit was de keiharde realiteit.
Het was de bierfiets, door zovelen verfoeid, die op de Cruquiuskade langs de supermarkt en het Funenpark zigzagt.
Gewoon op de Oostelijke eilanden van Amsterdam, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
Die gehate bierfiets, vol met dronken vrouwen uit het Verenigd Koninkrijk, die  schreeuwend, zingend en vunzige gebaren makend, onder invloed van alcohol en God weet wat nog meer, dit rustiek stukje nieuw Amsterdam met hun aanwezigheid kwamen verstoren.
Er zijn meerdere waarnemingen van dit verwerpelijke fenomeen gedaan. Niet alleen door mij, ook door anderen.
Ze waren geschokt, ze geloofden hun ogen niet. Hoe kon iets zo laag bij de gronds, iets zo ordinair, iets wat het niveau van de buurt zo omlaag haalt zo maar ineens, als een donderslag bij heldere hemel zich voor hun toch wel wat stadsrumoer gewend zijnde ogen afspelen?
Waarom greep die nieuwe burgemeester niet in? Waar was ze als je haar nodig hebt? Waarom werd dit zomaar op zijn beloop gelaten? Is er dan geen enkel plichtsbesef meer bij de handhavers van de openbare orde?
Waar kunnen we klagen?
Moet dan weer een mooi stukje Amsterdam naar de gallemiezen?
Of naar de ratsmodee?
Waarom wordt die bierfiets getolereerd daar op de Cruquiuskade?
Ik hoor al verontrustende geluiden van voormalige krakers die het recht in eigen hand willen nemen.
Tijden is er gestreden om die bierfiets uit de oude binnenstad weg te krijgen. En nu dat gelukt is mag postcode 1018 hem zeker hebben, in het kader van de spreiding van het toerisme over de stad.
Laten hopen dat het aantal bezopen Engelsen gaat afnemen na de Brexit en dat de bierfiets uitsterft.
Of dat ze een keertje met hun zatte koppen een stuurfout maken,  het water inrijden en dat dat kreng naar de bodem zinkt.
Dan hebben wij er tenminste nog plezier van.
Maar tot die tijd blijft de vraag hoe we zo snel mogelijk van die bierfiets afkomen.
Want dat staat buiten kijf.

Opzouten met dat ding.

ik dacht dat ik was gestopt met roken

Ik ben al jaren gestopt met roken, dat dacht ik tenminste, maar nu blijkt dat ik door de luchtvervuiling in mijn woonplaats minstens 183 sigaretten per jaar rook, ben ik toch een beetje twijfelachtig over de hel waardoor ik gegaan ben bij het afkicken van die verslaving en over die rookvrije generatie waar al die artsen en specialisten voor ijveren, want roken en longziekte zijn consequenties die blijkbaar onvermijdelijk blijken te horen bij het leven in een middelgrote stad als Amsterdam en ik sta  verder machteloos tegenover die luchtvervuiling dus overweeg ik nu om maar gezellig een jointje op te steken en weg te dromen uit die afschuwelijke realiteit en heerlijk mijn kop in het zand te steken en te wachten op een wetenschappelijk onderzoek van Diederik Stapel dat zegt dat al die paniekverhalen onnodig en overdreven zijn en aan de andere kant ga ik toch op een gegeven moment de pijp uit dus wat heb ik aan al dat soortbangmakerij want het leven is sowieso al moeilijk genoeg.

ik ga yomanda opvolgen

Het is tijd voor een carriereswitch. Ik ga mijn leven omgooien om waarzegger, orakel, 

toekomstvoorspeller of trendwatcher te worden, en dus opvolger van de onvolkomen 

Yomanda.

Want ik heb een gave.

Ik zie wat jij niet ziet.

In maart dit jaar riep ik dat we als burgemeester in Mokum een vrouw van Groen links 

zouden krijgen en een paar maanden later werd Femke Halsema benoemd.

Dat was mij van gene zijde aangegeven.

Ik noem als verder bewijs een aantal gebeurtenissen naar aanleiding van mijn artikelen 

in mijn buurtglossy “1018”.

In het nummer van juni 2018 pleitte ik voor een buurtbioscoop op het Marineterrein 

omdat ik aanvoelde dat door op de Oostelijke eilanden een grote behoefte aan is.

Vlak daarop hoorde ik van een actiegroep die een bioscoop op de oostelijke eilanden wil.

Toeval of hoog sensitiviteit voor wat er in de lucht hangt?

In april dit jaar sprak ik mijn verwondering uit over het feit dat er op de Kadijken geen 

actie groep is om te doen wat buurtactiegroepen altijd doen: Heel hard 

“niet in mijn achtertuin” roepen.

Vlak daarna bleek de actie groep de Wakkere Kadijkers te bestaan, en protesteerde 

tegen mogelijke woningbouw op de Hoogte Kadijk. 

Verbluft nam ik er kennis van, mijn voelsprieten moeten dit onbewust hebben opgevangen.

Toeval?

Nee, want het toeval heeft zich nog nooit vergist.

In november 2015 schreef ik een artikel waarin ik ervoor pleitte om de Oosterkerk om te dopen tot een tempel voor de helden van de jaren 60 zoals Robert Jasper Grootveld en 

Kees Hoekert. die jarenlang vanuit de Oostenburgergracht de eerste openlijke wiethandel 

dreef.

Wat gebeurde? Kees Hoekert werd na zijn overlijden geeerd met een  magische middag in 

de Oosterkerk, waar rond zijn kist een ware happening plaatsvond en die kerk voor een dag 

de tempel was waar de jaren zestig herleefden.
Toeval?

Niks daarvan, signalen van gene zijde.

Dus kijkt U maar niet op als er binnenkort toevallig een annonce verschijnt  waar ik tegen alleszins redelijke tarieven aanbiedt om voor belangstellende nin mijn glazen bol te kijken of massale healings in de van Genthallen te houden..

Want het wordt hoog tijd dat Yomanda een opvolger krijgt.