woensdag 25 maart 2020

Coronacrisis gesprek 25-3-2020 met Yuen Keong Ng

Eind maart zouden de statistieken met nieuwe besmettingen wel eens omlaag kunnen gaan.

Dus die beperkende maatregelen tot 7 april zijn zo gek nog niet.

Dat heb ik niet zelf bedacht, maar dit meende ik op te vangen bij digitale  nazit  na opname van onderstaand gesprek met  Yuen Keong Ng​ die dagelijks statistieken bijhoudt en online zet..

Hij is niet zomaar iemand maar docent, sterrenkundige en politicus.en hij heeft ervoor doorgeleerd.

Geïntrigeerd door die statistieken belde ik, totaal onbenul als het om wiskunde,statistiek, logaritmes en extrapolaties gaat, met deze afgestudeerde sterrenkundige.

Nu via een  facebookvideoverbinding, en weer kreeg ik met een partij storing en verbindingsproblemen te maken waarvan de honden geen brood lusten en  me de steeds schaarser wordende haren te berge reizen als technologisch uitgedaagde in het bezit van apparatuur uit de vorige eeuw.

Weer een deprimerende ervaring erbij in deze barre tijden.

Maar ik blijf er gewoon mee doorgaan als opgehokte tot de risicogroep behorende ouwe lul.

Zo spreek ik ten minste nog eens iemand.

En kom ik nog eens wat te weten.

Storing of geen storing.

maandag 17 februari 2020

Filosoof op de Eilandenboulevard

Ik mag ook iedere keer een bijdrage aan  de onvolprezen buurtglossy "1018" leveren, dit is de meest recente:
Filosoof op de Eilandenboulevard

Vandaag wilde ik de loftrompet steken over de Eilandenboulevard, dat geheel vernieuwde stukje Amsterdam dat van de Czaar Peterstaat naar de Kattenburgerstraat loopt.
Eindeloos is erover vergaderd en zijn er plannen gemaakt voor men eindelijk met de uitvoering  begon.
Naar oud Amsterdams gebruik liep de voorziene planning waarin men de werkzaamheden wilde verrichten met minstens een half jaar uit en doemden er onverwachte problemen op die onverwijld aangepakt dienden te worden.
Over antwoord op de vraag met hoeveel euro’s de begroting is overschreden, gebruikelijk bij dergelijke projecten, wil ik het hier liever niet hebben.
Want laten we wel wezen, het resultaat mocht er zijn.
De nieuwe verbindingsweg lag erbij als door een ringetje te halen, en het nieuwe geasfalteerd fietspad met rijstroken in twee richting is een hele verbetering ten opzichte van de vroeger hobbelende ventweg aan een kant van de weg en het fietspad met losliggende tegels aan de andere kant.
Met vreugde, gemak en zonder enig gevaar zoef ik nu langs Oostenburg, Wittenburg en Kattenburg
Ik ben echter ook een tikkeltje weemoedig over die Eilandenboulevard.
Ik wil hier niet gaan klagen over de vluchtheuvel ter hoogte van de Oosterkerk, die overstekende fietsers als hinderlijk ervaren, want dat zal vast een geintje van de ontwerpers zijn , effe fietsertje pesten zodat ze goed uitkijken.
Neen, dat is niet de oorzaak van mijn melancholieke stemming, het komt omdat het fietspad nu al is aangetast. Op meerdere plekken hebben wegwerkers op onbehouwen wijze  gaten in het asfalt geboord,  en die gaten vervolgens met straatstenen opgevuld.
Ik wordt er een beetje droevig van, en ik kan wel wenen   als ik over die verse littekens rijdt, dan hobbelt het namelijk ook weer ouderwets.
En dan besef ik me weer dat alle schoonheid tijdelijk is en uiteindelijk vergaat.
En dan voel ik me even filosoof op de Eilandenboulevard.

donderdag 30 januari 2020

rutger bregman, handelaar in willekeurige gelegeheidsargumenten

Rutger Bregman was gisteren op tv om een boekje te promoten over het klimaat.
Hij waarschuwde voor het wassende water.
Betaald door de postcodeloterij, een dubieuze club van farizeeers. Asl ze eenmaal je adres hebben kom je nooit meer van ze af.
Rutger Bregman, ik vertrouw hem niet helemaal, volgens mij is hij handelaar in willekeurige gelegenheidsargumenten.
Hij heeft daar een groot succes mee, dus kassa en  gefeliciteerd.
Een maand geleden schreef ik dit over hem:
Rutger Bregman zorgt voor klimaatscepsis.

In het boek "De meeste mensen deugen "van Rutger Bregman worden allerlei belangrijke en richtinggevende wetenschappelijke onderzoeken onder een vergrootglas bekeken, en wat blijkt: een groot deel ervan deugt niet, net zo min als de conclusies ervan. Onderzoeken als  ultieme wijsheid werden gezien leken allemaal sprookjes die generaties lang  ten onrechte voor waarheden als koeien zijn aangenomen.
Dit bracht bij mij enige lichte  twijfel teweeg over al die onderzoeken over het klimaat die allerwege als vaststaande waarheden worden gezien.
Kloppen al die onderzoeken wel?
Uit Bregmans boek blijkt dat ook wetenschappers de kluit belazeren ten eigen voordele.
Zegt de naam Diederik Stapel U nog wat?
Zijn we niet allemaal slachtoffer van een spelletje blufpoker rond het klimaat?
In hoeverre worden we voor het lapje gehouden?
En wie wordt daar beter van?

Die laatste vragen spelen nu weer door mijn hoofd.