zondag 26 juli 2020

het wassende water

Opeens kreeg ik inspiratie en schreef het volgende stukje tekst onder de titel "het wassende water" (die titel komt me trouwens bekend voor).
Begin van een vrolijk zomerfeuilleton, een spannend vervolgverhaal, een literaire novelle of gewoon een losse flodder?
Waarschijnlijk het laatste.
Komt die tekst:
de situatie was hopeloos
Het water steeg razendsnel.
van zijn voeten naar zijn heup dan naar zijn borst en vervolgens naar zijn hals
binnenkort zou het water hem aan de lippen staan.
daarna zou het hem verzwelgen.
hoe zou dat zijn?
onder water verdwijnen, je longen voelen vollopen,
machteloos zijn.
een bij voorbaat verloren strijd aangaan?
vechten tegen het razendsnel wassende water.
hoe lang kun je dat volhouden?
hoe voelt het om te stikken?
hoe machteloos, hoe panisch ben je op zo'n moment?
hoe voelt echte doodsangst?
zie je je leven in een flits voorbij trekken?
welk orgaan begeeft het als eerste?
hoe lang voor je buien westen bent?
Is er een tunnel met licht aan het einde?
of wordt het stil en zwart?

vrijdag 10 juli 2020

waar Black Lives don't Matter

Ik vond het eigenlijk wel fijn een paar maanden zonder al dat voetbal op tv en bijbehorende hysterie en knokpartijen.
Kunnen we niet gewoon ophouden met die extreme uitwas van het internationale graaikapitalisme?
Kijken naar een zootje verwende miljonairs die een spelen om de winsten van internationale mediaconglomeraten in stand te houden.
Voetbal dat trouwens steeds meer een hobbie is van verveelde oliesjeiks uit landen met een dubieus mensenrechtendossier.
Daarom komt er een WK in Quatar, in stadions gebouwd door slaven, meestal zwarte mensen uit arme landen die schandalig worden uitgeknepen waarbij niet op een mensenleventje meer of minder wordt gekeken.
BlacLives don't matter in Quatar.
LATEN WE HET WK IN QUATAR BOYCOTTEN.
Dat zou pas een statement zijn.
De daad bij het woord voegen.
Niet lullen maar poetsen.
Goeie vraag voor die KNVB commissie van Humberto Tan en Edgar Davids.
En alle die mensen en organisaties die de afgelopen tijd zich zo druk gemaakt hebben over racisme, onderdrukking en slavernij.
Wat vinden alle mensen die tegen racisme zijn hiervan?
Wat vindt Kick Out Zwarte Piet?
Black Lives Matter?
Lijkt me een kernvraag voor het NPO debat over racisme.
Daarna kan het programma "M" er dagelijks op terugkomen.
Onderwerp dat zeker een jaar zendtijd kan vullen.
En niet vergeten alle sponsors van het Nederlands elftal op te roepen tot een advertentie boycot.
Of beter, alle sponsors en adverteerders rond het voetbal.
Opzouten met die onzin.
Lekker rustig ook.

woensdag 8 juli 2020

ik kies de kant van madonna

Hedenmorgen ontving ik twee verzoeken om geld te storten voor een goed doel.
Met dat geld gingen idealisten strijden voor een betere wereld, in ieder geval in hun ogen.
Het eerste ging om black lives matter, geld voor een project dat zal uitmonden in een expositie in oktober 2020, the Black Achievement Month.
Het tweede verzoek kwam van de Nationale Zwarte Pieten dagen, want van 14 november t/m 5 december kleurt Nederland weer Zwarte Pieten zwart.
Het tweede verzoek kwam van de Nationale Zwarte Pieten dagen, want van 14 november t/m 5 december kleurt Nederland weer Zwarte Pieten zwart.
Twee tegenstrijdige thema's.
Aan mij de keuze.
Heel makkelijk.
Ligt voor de hand.
Klip en klaar.
Het is gelijk duidelijk wat te doen met deze bedelaars om geld.
Geen moment van twijfel over mijn beslissing.
Nog geen tiende van een seconde.
Zeker weten.
Ik koos de kant die ik altijd kies.
Ik kan niet anders.
Ik moest weer even denken aan een scene met Madonna in de film Dick Tracy waarin haar door Warren Beatty wordt gevraagd aan welke kant ze staat.
Ik besloot dezelfde kant als Madonna te kiezen die hier als lichtend voorbeeld dient.
Ik koos voor mezelf.
Voor me eige.
Geen cent krijgen die lui.
Niks, niente, nada, noppes.
Opzouten.
Daarvoor ben ik te veel te arm.
En ook nog buitengewoon gierig bovendien.
Erger dan Scrooge.
Laat ze maar asperges gaan steken of werken in de kassen als ze geld nodig hebben.
Niet lullen maar poetsen.
In plaats van geld te vragen aan een eenzame arme oude man die ieder dubbeltje tien keer moet omdraaien en zich afvraagt hoe hij die schandalige huurverhoging en andere steeds hoger wordende kosten van levensonderhoud moet betalen.
Dat is mijn struggle.
Iedere keer dat ik daaraan denk moet ik wenen.
Ik ben namelijk heel zielig.
Echt wel.
Arme ik.
En dan regent het vandaag ook nog.
Dus val mij niet lastig met je probleem, ik heb er zelf al genoeg.
En trouwens, wat doen jullie eigenlijk voor mij?
Dat zou ik ook wel eens willen weten.
Maar op die vraag volgt meestal een oorverdovende stilte.

maandag 29 juni 2020

de as van drs. p

Aan het eind van de Czaar Peterstraat in Amsterdam staat een woningblok dat zorgcentrum is voor oudere mensen die niet meer thuis kunnen wonen.
De bekende taalvirtuoos, tekstschrijver pianist en zanger Heinz Polzer, beter bekend als Drs. P heeft daar enig tijd verbleven, en iedere keer dat ik daarlangs fiets moet ik aan hem denken en krijg ik een vrolijke grijns op mijn gezicht als ik aan zijn immer geniale teksten denk.
Laatst moest ik echter aan hem denken terwijl mijn gemoed zich vulde met woede omdat ik weer een iemand een woord hoorde gebruiken dat bij de drs. ook in het verkeerde keelgat zou zijn geschoten.
Een woord dat je dezer dagen velen hoort gebruiken, te pas en te onpas.
Een affront zou de door mij bewonderde drs. deze taalverkrachting vinden.
Vooral politici zijn er een meester in.
Het gaat hier om het woord OPSTARTEN.
Brr. Zo lelijk.
We gaan het besluitvormingsproces rond de Kattenburgerstraat opstarten, dat durven in politieke vergadering zomaar met droge ogen te zeggen, bijvoorbeeld in de bestuurscommissie of een inspraakavond..
Afschuwelijk, de as van de drs. kookt in zijn urn en mijn hart weent van de stuitende lelijkheid van dit barbaarse taalgebruik..
Zeg gewoon starten, of beginnen, maar gebruik nooit en te nimmer dat afschuwelijke opstarten.
Dat kan echt niet.
Heeft U wel eens van het tegenovergestelde gehoord?
Neerstarten.
Laat het woord opstarten dat ooit ten onrechte het Nederlands is binnengevlogen maar lekker neerstorten.
Dat woord is volledig illegaal.
Uitzetten, zo snel mogelijk.
Ik beloof heilig, op het graf van mijn kat Whisky, dat ik nooit meer op een politicus stem die dat woord in de mond neemt.
Zeker niet voor iemand die iets over postcode 1018 te zeggen heeft.

woensdag 25 maart 2020

Coronacrisis gesprek 25-3-2020 met Yuen Keong Ng

Eind maart zouden de statistieken met nieuwe besmettingen wel eens omlaag kunnen gaan.

Dus die beperkende maatregelen tot 7 april zijn zo gek nog niet.

Dat heb ik niet zelf bedacht, maar dit meende ik op te vangen bij digitale  nazit  na opname van onderstaand gesprek met  Yuen Keong Ng​ die dagelijks statistieken bijhoudt en online zet..

Hij is niet zomaar iemand maar docent, sterrenkundige en politicus.en hij heeft ervoor doorgeleerd.

Geïntrigeerd door die statistieken belde ik, totaal onbenul als het om wiskunde,statistiek, logaritmes en extrapolaties gaat, met deze afgestudeerde sterrenkundige.

Nu via een  facebookvideoverbinding, en weer kreeg ik met een partij storing en verbindingsproblemen te maken waarvan de honden geen brood lusten en  me de steeds schaarser wordende haren te berge reizen als technologisch uitgedaagde in het bezit van apparatuur uit de vorige eeuw.

Weer een deprimerende ervaring erbij in deze barre tijden.

Maar ik blijf er gewoon mee doorgaan als opgehokte tot de risicogroep behorende ouwe lul.

Zo spreek ik ten minste nog eens iemand.

En kom ik nog eens wat te weten.

Storing of geen storing.

maandag 17 februari 2020

Filosoof op de Eilandenboulevard

Ik mag ook iedere keer een bijdrage aan  de onvolprezen buurtglossy "1018" leveren, dit is de meest recente:
Filosoof op de Eilandenboulevard

Vandaag wilde ik de loftrompet steken over de Eilandenboulevard, dat geheel vernieuwde stukje Amsterdam dat van de Czaar Peterstaat naar de Kattenburgerstraat loopt.
Eindeloos is erover vergaderd en zijn er plannen gemaakt voor men eindelijk met de uitvoering  begon.
Naar oud Amsterdams gebruik liep de voorziene planning waarin men de werkzaamheden wilde verrichten met minstens een half jaar uit en doemden er onverwachte problemen op die onverwijld aangepakt dienden te worden.
Over antwoord op de vraag met hoeveel euro’s de begroting is overschreden, gebruikelijk bij dergelijke projecten, wil ik het hier liever niet hebben.
Want laten we wel wezen, het resultaat mocht er zijn.
De nieuwe verbindingsweg lag erbij als door een ringetje te halen, en het nieuwe geasfalteerd fietspad met rijstroken in twee richting is een hele verbetering ten opzichte van de vroeger hobbelende ventweg aan een kant van de weg en het fietspad met losliggende tegels aan de andere kant.
Met vreugde, gemak en zonder enig gevaar zoef ik nu langs Oostenburg, Wittenburg en Kattenburg
Ik ben echter ook een tikkeltje weemoedig over die Eilandenboulevard.
Ik wil hier niet gaan klagen over de vluchtheuvel ter hoogte van de Oosterkerk, die overstekende fietsers als hinderlijk ervaren, want dat zal vast een geintje van de ontwerpers zijn , effe fietsertje pesten zodat ze goed uitkijken.
Neen, dat is niet de oorzaak van mijn melancholieke stemming, het komt omdat het fietspad nu al is aangetast. Op meerdere plekken hebben wegwerkers op onbehouwen wijze  gaten in het asfalt geboord,  en die gaten vervolgens met straatstenen opgevuld.
Ik wordt er een beetje droevig van, en ik kan wel wenen   als ik over die verse littekens rijdt, dan hobbelt het namelijk ook weer ouderwets.
En dan besef ik me weer dat alle schoonheid tijdelijk is en uiteindelijk vergaat.
En dan voel ik me even filosoof op de Eilandenboulevard.

donderdag 30 januari 2020

rutger bregman, handelaar in willekeurige gelegeheidsargumenten

Rutger Bregman was gisteren op tv om een boekje te promoten over het klimaat.
Hij waarschuwde voor het wassende water.
Betaald door de postcodeloterij, een dubieuze club van farizeeers. Asl ze eenmaal je adres hebben kom je nooit meer van ze af.
Rutger Bregman, ik vertrouw hem niet helemaal, volgens mij is hij handelaar in willekeurige gelegenheidsargumenten.
Hij heeft daar een groot succes mee, dus kassa en  gefeliciteerd.
Een maand geleden schreef ik dit over hem:
Rutger Bregman zorgt voor klimaatscepsis.

In het boek "De meeste mensen deugen "van Rutger Bregman worden allerlei belangrijke en richtinggevende wetenschappelijke onderzoeken onder een vergrootglas bekeken, en wat blijkt: een groot deel ervan deugt niet, net zo min als de conclusies ervan. Onderzoeken als  ultieme wijsheid werden gezien leken allemaal sprookjes die generaties lang  ten onrechte voor waarheden als koeien zijn aangenomen.
Dit bracht bij mij enige lichte  twijfel teweeg over al die onderzoeken over het klimaat die allerwege als vaststaande waarheden worden gezien.
Kloppen al die onderzoeken wel?
Uit Bregmans boek blijkt dat ook wetenschappers de kluit belazeren ten eigen voordele.
Zegt de naam Diederik Stapel U nog wat?
Zijn we niet allemaal slachtoffer van een spelletje blufpoker rond het klimaat?
In hoeverre worden we voor het lapje gehouden?
En wie wordt daar beter van?

Die laatste vragen spelen nu weer door mijn hoofd.