Blote meisjes

Hij heeft zijn hele leven als een waanzinnige foto's gemaakt. Ongelofelijk veel foto's. Ontelbaar veel.
Bijvoorbeeld van zijn vrouw. Van hun trouwdag. Van hun avonturen. Van hun reizen. Van hun geluk. 

En uiteindelijk van haar dood. Haar afschuwelijke dood. In een ziekenhuis. Met allemaal slangetjes in haar lijf. Van haar begrafenis. Een foto van hun kat Chiro ging mee de kist in.

Die kat is ook ontelbare malen gefotografeerd. Close up. Totaal. Slapend. Spinnend. In actie. Jagend. Springend. Totdat ie uiteindelijk zijn kistje in ging. Uitgemergeld. En als skelet eindigde. Als geraamte. Ook dat moest op de foto.

Daarnaast maakte hij heel veel foto's van blote meisjes. Van vastgebonden blote meisjes. Van Halfblote meisjes. Van Voren. Van achter. Van boven. Van onder.

Meisjes die in de lens kijken. Met zwoele blikken. Met koele blikken. Met vrolijke blikken. Met trieste blikken. In atletische houding. In ontspannen houding. In uitnodigende houding. Wijdbeens. Staand. Zittend. Liggend

Kleurenfoto's. Zwart-wit foto's. Gewone foto's . Snapshots. Polaroids. Beschilderde foto's. Foto's die verbazen. Amuseren. Schokken. Ontroeren.

Gemaakt door een huisvader met een hobby? Een maniak? Een zieke geest? Nee, dit is het werk van een kunstenaar. Een gedrevene. Een man met een missie. Een man wiens leven in het teken van de sluitertijd staat.
Want met deze fotografie werd hij beroemd . Door hard werken. De Juiste onderwerpen kiezen. En doorgaan. Niet opgeven. Nooit.

De foto's van de Japanse fotograaf Araki. Nu te zien in het FOAM in Amsterdam. En daar het loopt storm. Vrouwen blijven extra lang staan bij foto's van de kat. Mannen kijken net wat langer naar de foto's van de Japanse blote meisjes. Er hangen ook foto's bedoeld als kunst, maar die worden door vrijwel iedereen genegeerd.