Van Centerfold tot succesvol jazz zangeres. Het kan. Ook in ons koude kikkerlandje. Ondanks alles. Onze hypocriete houding. Onze bekrompen mentaliteit. Als je maar wil. En een beetje mazzel hebt.
Jazz zangeressen. Ik hou van het geluid van jazz zangeressen. Zwoel. Uitdagend. Spannend. Diana Krall. Madeleine Peyroux. Coralie Clement. Melody Gardot. Als ze er leuk uitzien is dat mooi meegenomen.Het is natuurlijk een afwijking. Of er een behandeling voor bestaat weet ik niet. Electroshocks misschien? Lobotomie? Zware medicatie?
Maar nu iets anders. Jazz zangeres zijn in Nederland. Is er na Rita Reys nog ooit iemand opgestaan die een internationale carriere heeft gemaakt? Of zijn jazz zangeressen in onze zompige moerasdelta veroordeeld om hun geld te verdienen met het verzorgen van achtergrondmuziek bij borrels waar zakendoen en netwerken belangrijker zijn? Een mooie meid in een jurk als zingend behang bij een bedrijfsborrel. Goed betaald, maar artistiek onbevredigend.
En waar kan ik in mijn stad Amsterdam genieten van jazz zangeressen? In het Bim huis? Daar staan meestal neurotische toeteraars en piepknor muzikanten. Open avonden van de jazz afdeling van het conservatorium? Daar kan je soms aanstormende jazz zangeressen horen.
Van sommigen hoor je daarna nooit meer wat, en anderen verdwijnen in het schnabbelcircuit van waar ze als versiering gaan dienen bij toespraken, openingen en jubilea.
Toch is er een nederlandse jazz zangeres die al jarenlang internationaal aan de weg timmert. Over de hele wereld concerten geeft. De ene na de andere CD uitbrengt. Binnenkort gaat werken met de tekstschrijver van Caro Emerald, een ander succesverhaal uit de klei van onze polders. Die zangeres is Laura Fygi, die recent een plaat uitbracht waarin ze haar 25 jubileum viert. En dan te bedenken dat ze ooit begon als Centerfold. Hier ziet U een interview met haar https://youtu.be/Lns-N1ymVQs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten