Hij is een ruwe zeebonk. Een man van stavast. Hij werd gehard door tegenslag en misere. Hij leerde roeien met de riemen die hij heeft. Trotseerde menige storm. Gehard door jarenlang tegen de wind in varen. Tegen torenhoge golven. Altijd trek in een oorlam. Op gezette tijden uitbarstend in een door hemzelf geschreven zeemanslied. Trekt met zijn kompanen en begeleiders stad en land af om de mensen met deze zeemansromantiek te laten kennismaken. Het verlangen naar de zee. De Havens. De drank. De meisjes. We hebben het hier over Kapitein Koldijk van de 4tuoze Matrozen.
Hij vertegenwoordigd de tragiek van de zeeman die aan land ging.
Want ook een zeeman moet soms trouwen. Met een meisje van het land. En dat deed de kapitein, die nu het trotse aan het hoofd staat van vier vrouwen. Een echtgenote en drie dochters. Over schoonzonen dienen we hier te zwijgen, die kennis is te gevoelig.
De Kapitein heeft een tweedehandsauto, van een internationaal luchtvaart bedrijf overgenomen. Die bestelauto wordt altijd op de dijk geparkeerd. In de gracht erachter ligt een bootje waarmee de Kapitein geregeld als een wakkere pikbroek de baren doorkliefd.
Een 100 meter van de residentie van de Kapitein ligt de laatste werkende scheepswerf van de Oostelijke binnenstad. Het Kromhout op de Hoogte Kadijk.
De Kapitein mag er graag komen. En mijmeren over de zee en de zin van het zeemansbestaan.
En dan kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Kreeg de Kapitein een visioen. Een boodschap van Neptunus wellicht.
En dus komt er op die werf een megatheaterspektakel, met meer dan 50 zangers, zangeressen en acteurs. Onder de naam “De slag om Kattenburg”. De Kapitein spreekt erover in dit filmpje
https://youtu.be/Z2eXST6HKu4?t=2s
Geen opmerkingen:
Een reactie posten