dinsdag 24 oktober 2017

Wat blijft er over van de literaire roem van veelschrijvers als Herman Brusselmans?


Iedere maand lees ik een stukje voor tijdens een bonte avond in het voormalige Muiderpoort theater, dat nu op onverklaarbare gronden de Jungle heet, waar ook een schrijver, tussen allerlei buurt trivia, een kwis, muziek en mijn ongenuanceerde gebral zijn of haar boek komt aanprijzen en vol bewondering en met ingehouden adem luister naar ze,  want laten we eerlijk zijn: een boek schrijven en vereist enorme opofferingen.
Je krijgt te weinig beweging, bent opgesloten in een stinkende kamer, je eet ongezond, je slaapt nauwelijks want dat boek spookt de ganse tijd door je hoofd.
Voor de eeuwige literaire roem hoef je het niet doen, en in de overgrote meerderheid van de gevallen valt de verkoop tegen, en blijven de lezers beperkt tot vrienden en familie, die niet altijd even blij zijn met de verplichting je geesteskind tot zich te nemen.
Wat ik wel begrijp is dat mensen het leuk vinden om te schrijven, zelf tik ik immers ook graag een stukje, en terwijl ik me volledig bewust van de zinloosheid van deze activiteit, beleef ik daar toch een vreemd soort genoegen aan.
Het is zelfs enigszins verslavend, want al honderden van die stukjes  heb ik al op het internet gekatapulteerd, en ik kom maar niet af van deze gewoonte, die bij de spaarzame lezer nog al eens tot irritatie leidt.
Zou er een naam voor deze kwaal bestaan?
Goedbeschouwd is schrijver zijn een ernstige ziekte, een levensbedreigende aandoening, een fatale verslaving.
Want al dat achter je typmachine zitten en pagina na pagina produceren moet haast wel ongezond zijn.
Bij mij valt het nog mee, maar je hebt ernstige gevallen, zoals Arnon Grunberg of Herman Brusselmans die in een razend tempo voorttikken, boeken, columns, essays, artikelen, gedichten, recensies, een eindeloze stroom woorden storten ze over de mensheid.
Terwijl ze weten, zoals Gerard van het Reve al wist, dat na hun dood alles wordt weggegooid.
Het ziektebeeld van de veelschrijver is niet iets moderns, in het verleden kwam het vaker blijkt uit dit filmpje waarin een patient uit het verleden wordt opgevoerd wiens naam allang vervlogen is.


https://youtu.be/EXnun1Mn8y0

Geen opmerkingen:

Een reactie posten