De persvrijheid is op dit moment totaal. Iedereen heeft en mening en iedereen heeft de mogelijkheid om die mening kenbaar te maken. En iedereen doet dat dan ook. Van hoogstaand en heel intellectueel tot platvloers en banaal. Op het internet, op radio, tv, in gedrukte publicaties. Het aantal columnisten neemt epidemische vormen aan. Iedere betweter (dus vrijwel iedere inwoner van dit land) noemt zich tegenwoordig columnist. Iedereen heeft een mening. Dus ik ook. Voor wat het waard is. Men roeptoetert er op los. Wat is het gevolg? Niemand die nog luistert. Je kan zeggen wat je wil, maar niemand hoort je. Niemand luister nog. Iedereen praat langs elkaar heen. De situatie is gekmakend.
Daar moet een einde aan komen. Ik wil hier niet pleiten voor strenge censuur. Voor publicatieverboden. Voor boekverbrandingen. Gevangenisstraffen. Lijfstraffen. Heropvoedingskampen.
Maar enige bezinning op de huidige uit de hand gelopen situatie is hard nodig. Wil onze beschaving (of wat daarvoor door moet gaan) niet aan deze spraakverwarring ten onder gaan.
Eigenlijk kunnen we beter allemaal eens een tijdje onze kop dicht houden. Nadenken. Tot tien tellen. Ons bezinnen. Gewoon weer op nul starten.
Renzo Verwer (die als ik juist geïnformeerd ben vlakbij het persmuseum woont) schreef een boek dat daar misschien bij kan helpen. Vrijheid van meningsuiting voor beginners, heet het. Misschien moet ik dat eens lezen, voor ik weer eens een ongenuanceerd betoog afsteek. En misschien zouden meer mensen dat eens moeten doen. Een interview met Renzo staat hier: https://youtu.be/wJWGIxlDrDM
Geen opmerkingen:
Een reactie posten