Ze is al in de tachtig en overleefde jaren van zwaar uitgaan in de Nieuwmarkt, waar ze menig man onder tafel dronk. Stappen op het scherpst van de snede. Tussen hoeren pooiers, zeemannen en intellectuelen. Met haar vriendin Roos. Een mysterieuze vouw met een Indische achtergrond en een getroubleerd gemoed. Ze herkenden elkaar als geestverwanten en maakten na hun eerst ontmoeting jaren de buurt onveilig. Menig glas werd geleegd, er waren drugs, en hoe Helen Knopper dat heeft overleefd is de medische wetenschap een raadsel. Over haar vriendschap met Roos schreef Helen Knopper een boek , jaren na overlijden van haar vriendin. Opmerkelijk, want tien jaar geleden stond Helen Knopper in een boek met vergeten schrijvers. Vergeten, uitgerangeerd en zonder utgever. Maar ze bleef stug doorschrijven. Innerlijke Noodzaak. Levensbehoefte. Het Moest Eruit. En zie, nu is er een nieuw boek. Het is en biografie van een vriendschap. Het is de glorieuze terugkeer van Helen Knopper aan het literaire firmament. Hallelujah. Laat de kurken knallen. Vul de glazen. Bacchus is blij. Hopen dat dat boek geen vergeten boek wordt. Hopen dat de kater meevalt.
https://youtu.be/KfS4XC34FuU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten