biologisch restaurant

Voor het restaurant staat een stelletje. Het meisje is Hollands Welvaren. De jongen is een oliebol. "Zullen we hier dan maar gaan eten?" vraagt het meisje. Hoewel, vraagt? Het klinkt meer als een retorische vraag, als een mededeling. Tegenspraak lijkt niet gewenst. De teerling lijkt geworpen. "Dan neem ik de rillette van geconfijte eendenbout met een boekweit pannenkoekje en gecaramelizeerde schorsenerenen als voorgerecht en het pompoentje uit de oven gevuld met gebakken linzen , Portobello en blauwe kaas als hoofdgerecht. Helemaal toppie. En weet je, het is ook nog allemaal biologisch." Ze wijst naar de menukaart die aan de gevel hangt. " Ook de wijn. Dus ook nog helemaal verantwoord." Waarop de oliebol zegt: "Jammer, ik had liever naar een chemisch restaurant gegaan."