zondag 26 juli 2020

het wassende water

Opeens kreeg ik inspiratie en schreef het volgende stukje tekst onder de titel "het wassende water" (die titel komt me trouwens bekend voor).
Begin van een vrolijk zomerfeuilleton, een spannend vervolgverhaal, een literaire novelle of gewoon een losse flodder?
Waarschijnlijk het laatste.
Komt die tekst:
de situatie was hopeloos
Het water steeg razendsnel.
van zijn voeten naar zijn heup dan naar zijn borst en vervolgens naar zijn hals
binnenkort zou het water hem aan de lippen staan.
daarna zou het hem verzwelgen.
hoe zou dat zijn?
onder water verdwijnen, je longen voelen vollopen,
machteloos zijn.
een bij voorbaat verloren strijd aangaan?
vechten tegen het razendsnel wassende water.
hoe lang kun je dat volhouden?
hoe voelt het om te stikken?
hoe machteloos, hoe panisch ben je op zo'n moment?
hoe voelt echte doodsangst?
zie je je leven in een flits voorbij trekken?
welk orgaan begeeft het als eerste?
hoe lang voor je buien westen bent?
Is er een tunnel met licht aan het einde?
of wordt het stil en zwart?

vrijdag 10 juli 2020

waar Black Lives don't Matter

Ik vond het eigenlijk wel fijn een paar maanden zonder al dat voetbal op tv en bijbehorende hysterie en knokpartijen.
Kunnen we niet gewoon ophouden met die extreme uitwas van het internationale graaikapitalisme?
Kijken naar een zootje verwende miljonairs die een spelen om de winsten van internationale mediaconglomeraten in stand te houden.
Voetbal dat trouwens steeds meer een hobbie is van verveelde oliesjeiks uit landen met een dubieus mensenrechtendossier.
Daarom komt er een WK in Quatar, in stadions gebouwd door slaven, meestal zwarte mensen uit arme landen die schandalig worden uitgeknepen waarbij niet op een mensenleventje meer of minder wordt gekeken.
BlacLives don't matter in Quatar.
LATEN WE HET WK IN QUATAR BOYCOTTEN.
Dat zou pas een statement zijn.
De daad bij het woord voegen.
Niet lullen maar poetsen.
Goeie vraag voor die KNVB commissie van Humberto Tan en Edgar Davids.
En alle die mensen en organisaties die de afgelopen tijd zich zo druk gemaakt hebben over racisme, onderdrukking en slavernij.
Wat vinden alle mensen die tegen racisme zijn hiervan?
Wat vindt Kick Out Zwarte Piet?
Black Lives Matter?
Lijkt me een kernvraag voor het NPO debat over racisme.
Daarna kan het programma "M" er dagelijks op terugkomen.
Onderwerp dat zeker een jaar zendtijd kan vullen.
En niet vergeten alle sponsors van het Nederlands elftal op te roepen tot een advertentie boycot.
Of beter, alle sponsors en adverteerders rond het voetbal.
Opzouten met die onzin.
Lekker rustig ook.

woensdag 8 juli 2020

ik kies de kant van madonna

Hedenmorgen ontving ik twee verzoeken om geld te storten voor een goed doel.
Met dat geld gingen idealisten strijden voor een betere wereld, in ieder geval in hun ogen.
Het eerste ging om black lives matter, geld voor een project dat zal uitmonden in een expositie in oktober 2020, the Black Achievement Month.
Het tweede verzoek kwam van de Nationale Zwarte Pieten dagen, want van 14 november t/m 5 december kleurt Nederland weer Zwarte Pieten zwart.
Het tweede verzoek kwam van de Nationale Zwarte Pieten dagen, want van 14 november t/m 5 december kleurt Nederland weer Zwarte Pieten zwart.
Twee tegenstrijdige thema's.
Aan mij de keuze.
Heel makkelijk.
Ligt voor de hand.
Klip en klaar.
Het is gelijk duidelijk wat te doen met deze bedelaars om geld.
Geen moment van twijfel over mijn beslissing.
Nog geen tiende van een seconde.
Zeker weten.
Ik koos de kant die ik altijd kies.
Ik kan niet anders.
Ik moest weer even denken aan een scene met Madonna in de film Dick Tracy waarin haar door Warren Beatty wordt gevraagd aan welke kant ze staat.
Ik besloot dezelfde kant als Madonna te kiezen die hier als lichtend voorbeeld dient.
Ik koos voor mezelf.
Voor me eige.
Geen cent krijgen die lui.
Niks, niente, nada, noppes.
Opzouten.
Daarvoor ben ik te veel te arm.
En ook nog buitengewoon gierig bovendien.
Erger dan Scrooge.
Laat ze maar asperges gaan steken of werken in de kassen als ze geld nodig hebben.
Niet lullen maar poetsen.
In plaats van geld te vragen aan een eenzame arme oude man die ieder dubbeltje tien keer moet omdraaien en zich afvraagt hoe hij die schandalige huurverhoging en andere steeds hoger wordende kosten van levensonderhoud moet betalen.
Dat is mijn struggle.
Iedere keer dat ik daaraan denk moet ik wenen.
Ik ben namelijk heel zielig.
Echt wel.
Arme ik.
En dan regent het vandaag ook nog.
Dus val mij niet lastig met je probleem, ik heb er zelf al genoeg.
En trouwens, wat doen jullie eigenlijk voor mij?
Dat zou ik ook wel eens willen weten.
Maar op die vraag volgt meestal een oorverdovende stilte.