meneer Trump

 Het is door meneer Donald Trump dat ik tot het inzicht ben gekomen dat ik mijn leven verkeerd heb ingericht.

Ik was altijd bescheiden, beleefd, betrouwbaar, eerlijk, oprecht en vriendelijk.

En wat heb ik daarmee bereikt?

Minder dan niks.

Ik eindig als volleerd mislukkeling

Nee, dan meneer Trump. Die is een schreeuwlelijk, een bluffer, grof, ongemanierd, onbetrouwbaar, rancuneus en criminogeen misantroop.

Waarom heb ik het niet zoals hij aangepakt?

Dan zou ik veel beter af zijn geweest.

Dat spreekwoord eerlijk duurt het langst klopt van geen kanten.

En meneer Trump gaat de verkiezingen in de V.S. winnen.

Dat voorspelde ik 4 jaar terug ook al en toen wilde niemand me geloven.

De burgerlijke pers zegt dan wel unaniem dat ie gaat verliezen, maar dat zeiden ze 4 jaar terug ook.

Waarna hij 4 jaar lang negatieve pers uit ons land kreeg.

Daar zal meneer Trump echt wakker van gelegen hebben.

Waarschijnlijk weet meneer Trump niet eens waar het ligt.

Ik voorzie nog 4 jaar meneer Trump.

De burgerlijke pers kan de pennen weer in vitriool dopen.

En de familie Trump kan weer lekker 4 jaar centjes verdienen.

En ik maar kniezen waarom ik niet het voorbeeld van meneer Trump heb gevolgd.

Heel sneu allemaal.

Halsema's gebakken lucht

 Halsema's gebakken lucht.

Vandaag passeerde ik de kop van de Zeedijk.

Er stond een groot bord met de mededeling dat een mondkapje verplicht is.

Op de dijk liepen en stonden een behoorlijk aantal mensen.

Bijna allemaal zonder mondkapje.

Ik raakte in gesprek met een vrouw die ter plekke een negotie drijft.

Die anderhalve meter was hier niet te doen vond ze en de handhaving was een lachertje.

Die zag je alleen tussen 9 en 10 uur in de ochtend.

Terwijl ze hier goud geld hadden kunnen verdienen met bonnen schrijven.

Nee, die Halsema, allemaal gebakken lucht zei ze terwijl ze refereerde aan het onzekere optreden tijdens de meest recente persconferentie, waar de burgemeester twijfelachtig overkwam en weigerde man en paard te noemen bijvoorbeeld over de situatie rond massale trouwpartijen in Nieuw west.

Hoewel de de vraag opriep hoe de toestand in de Kalverstraat en op de Nieuwendijk is, besloot ik huiswaarts te keren en me niet verder te bemoeien met het gebrek aan handhaving dat blijkbaar nog steeds overal heerst.

Amsterdam blijft Amsterdam.

Waar handhaving een taboe is, een aantasting van onze vrijheid.

Dat was 40 jaar geleden niet anders.

Sterker nog, ik heb nooit anders meegemaakt.

De politiek bakt zoete broodjes en praat met meel in de mond over de problemen.

En op straat gaat iedereen gewoon zijn eigen gang.

Daar helpt geen lieve Femke aan.

Hoe lang gaat ze dat nog volhouden?

Met die vraag in het hoofd fietste ik huiswaarts.

Deur dicht.

Toch maar weer in zelfisolatie, wat voor een misantroop zoals ik eerder een zegen dan een kwelling is.

Robz jubileum show Robz reizen uit Robz pianobar

In dit coronatijdperk is reizen moeilijk tot onmogelijk en velen zitten thuis te kniezen en het virus te vervloeken.

Niet deze jongen.

Ik denk vandaag terug aan aangename alle reizen die ik voor de lokale tv heb gemaakt, ergens tussen de 50 en 100 met vaak prachtige reportages tot gevolg.

In deze show ter gelegenheid van mijn 35-jarig tv jubileum wat willekeurig reizen uit mijn succesprogramma Robz Pianobar, allen stevig gesponsord met luxe overnachtingen, vlieg- trein en bootreizen en exquise maaltijden.

Vaak met hele fijne reportages als gevolg

Enige weemoed bevangt mij bij herbekijken van deze beelden die stammen uit de tijd rond de milleniumwissel.

Weemoed over het verglijden van de tijd, de zinloosheid van dit hedonistisch bestaan en het onvermijdelijke einde dat nader komt.

En dan toch maar weer met een grimlach dapper voorwaarts.

hoe wordt je "opniemaker"

 De laatste tijd is er een toenemend aantal mensen dat als beroep "opiniemaker" opgeeft.

Vrijwel allemaal saaie burgerlijke praatjesmakers die denken dat hun vaak onnozele burgermansmening, die er meestal uit bestaat dat ze een soortgenoot affakkelen of beweren dat het volk dom is en tot het kwade geneigd, heel belangrijk is, daarmee ongevraagd de mensen lastig vallen en ook nog eens geld voor krijgen. 

Een paar vragen:

Hoe wordt je eigenlijk "opiniemaker"?

Is er een opleiding voor op HBO of universitair nivo?

Kun je er een diploma voor halen?

Of is het een kwestie van ons-kent-ons en netwerken?

Wat zijn de criteria waaraan je moet voldoen?

Een zekere misplaatste arrogantie is vereist, zoveel is zeker.

Ik zou ook wel mijn dagen willen doorbrengen met het uiten van richtingloze ongezouten meningen, vuile roddels en scheldpartijen op mindere goden en daar een lucratief bestaan mee opbouwen, maar ik heb vermoedelijk niet de juiste vrindjes

Wat doet al die meningendiarree er eigenlijk toe?

Daarover maakte ik 5 jaar terug dit clipje.

https://www.youtube.com/watch?v=fNdFXJtqRNA&list=PL0AC7D936F44ECA45&index=1

Rob'z jubileumshow deel 2, met politiek en cultuur uit het Staatstv jaar...

Rob's tv-jubileum deel 1: Staats tv jaaroverzicht 1989 (fragmenten)

Met enige schroom voldoe ik aan de talloze verzoeken om wat ouwe Salto filmpjes online te zetten.

Omdat ik deze maand via die omroep precies 35 jaar op de treurbuis ben in Amsterdam.

Ik heb toevallig thuis nog 3 dvd's met wat oud materiaal en daar wat stukjes uitgehaald en dat was een ware martelgang om terug te zien.

Als ik genoeg goesting heb ga ik de hele maand hiermee door.

Er komen dus nog meer afleveringen met van die ouwe meuk, dus U bent gewaarschuwd.

En nou niet meer zeuren mensen, ik ga door, ondanks dat de mussen dood van het dak vallen.

Kotsen op de plee met de Staatstv

Augustus 2020 is de maand waarop we gedenken dat het 35 jaar geleden is dat ik voor het eerst op de lokale televisie in Amsterdam verscheen en gelijk er een hardnekkige verslaving aan overhield die tot op de dag van vandaag voortduurt met alle consequenties voor mijn dagelijks leven en de paar mensen met wie ik nog contacten heb, een addictie die me ook door de jaren heen een flink aantal vijanden heeft opgeleverd en een hoop kinnesinne en rancune.

Alle banden met mijn filmpjes van historisch belangwekkend materiaal uit de begintijd, mijn persoonlijk archief voordat youtube bestond, liggen ergens opgeslagen in de spelonken van het gemeente archief van Amsterdam, dus als ik iets uit die tijd zou willen vertonen is dat een ingewikkelde onderneming waarin vele klippen dienen te worden ontweken, een project waar ik uiteraard van af zie vanwege mijn verregaande lamlendigheid.

Wel heb ik van een mij sympathieke medewerkster van Salto, Anne, ooit een paar dvd's met wat historisch belangrijk materiaal gekregen, waarvan ik overweeg ik het kader van herdenking van deze belangrijke maand enkele fragmenten openbaren, maar dan zal ik ze eerst moeten opdiepen uit de chaos die in mijn bedompte woning heerst en kijken of het niet te pijnlijk is om dit materiaal nogmaals aan de openbaarheid prijs te geven.

Dat wordt een pijnlijke confrontatie met het verleden.

Zo herinner ik mij dat de eerste opname die ik ooit maakte een promovideo was waarin meerdere mensen reclame maakten voor het programma waaraan ik meewerkte met een kreet die in de toenmalige tijdgeest paste namelijk: "Kotsen op de plee met de Staatstv" en heden ten dage volgens sommigen goed bruikbaar zou zijn voor de NOS, dus misschien was ik mijn tijd wel voor vooruit en toen heel hip, moderne en actueel.

Nu even de rest van de dag die dvd's opsporen.

Opdat wij niet vergeten.