Het is een totaal zinloze geldverslindende machine zonder nut of doel, waar een stelletje feestneuzen uit alle landen van de EU doelloos vergaderen zonder invloed op wat dan ook en daarna zich laven aan drank en spijs in chique restaurants en verboden geneugten die beter ongenoemd kunnen blijven: Het Europees parlement. Ik spreek uit ervaring, want ik ben er diverse malen geweest onder het mom van journalist te zijn, zowel in Brussel als Straatsburg, waar ik in een kelder contant een riante reis- en verblijfskosten vergoeding kreeg uitgereikt van een voorlichter zodat ik onbevooroordeeld verslag zou doen.
Heerlijk gegeten daar in Straatsburg, terwijl naast me een Italiaanse delegatie met een aantal dames copieus zaten te dineren en luidruchtig te flirten.
Lekker hotel ook.
Zo'n zetel in het parlement is toegang tot een leven als God In Frankrijk, riante vergoeding, en geweldige secundaire arbeidsvoorwaarden.
Een gouwe schnabbel.
Als dank voor de genoten dranken, spijzen en hotelovernachtingen ga ik uiteraard wel plichtsgetrouw
stemmen volgende week, en denk ik volg genoegen aan terug aan de keren dat ik klapwiekend van de whiskey weer uit de trein rolde hier in Amsterdam.
Wie zal ik nu eens het voorrecht van een verblijf in deze tuin van Eden gunnen?
TV is een streng gereguleerd medium. Daar kun je niet zomaar een ongezouten mening op kwijt. Zeker niet een mening die de heersende goegemeente niet bevalt, hoe goed je argumenten ook zijn. Want dan zijn er altijd weer omroepbazen, adverteerders, eindredacteuren, netmanagers, omroepbobo's of hoe die talentloze bureaucraten ook mogen heten die dat via allerlei slinkse of openlijk botte manieren dat weten te voorkomen.
In het tv landschap is er echter 1 zender waar ik al 34 jaar mijn ongenuanceerde ongenoegen kwijt kan, tv programmaatjes maken waar de honden geen brood van lusten en die een belediging voor de kijker zijn.
Ik heb daar in de loop der tijd veel bijval voor gekregen van de kijker en veel arrogante en negatieve reacties vanuit de tv wereld.
Ik kon me altijd beroepen op de vrijheid van meningsuiting om me te verweren tegen negatievelingen, betweters en azijnpissers.
Maar nu dreigt daar een einde aan te komen. De Amsterdamse politiek wil voor de zoveelste keer het lokale medialandschap veranderen, en de lokale zenders van Salto opheffen, de enige zenders waar makers zoals ik nog ongecensureerd hun gang kunnen gaan.
Het klinkt zwaar, maar het is helaas waar, als Salto verdwijnt, verdwijnt er tevens een stukje van de vrijheid van meningsuiting voor veel makers zoals ik en het zou een schande zijn als de Amsterdamse politiek dit zomaar zou laten gebeuren in een stad die zich altijd zo op de borst klopt over haar liefde voor vrijheid.
Dan rest mij niets anders dan stil in een hoekje te gaan zitten wenen en gemuilkorfd mijn dagen te slijten, terwijl ik in een zwart gat stort en me niets anders rest dan somber op het onvermijdelijke einde en het doven van het licht te wachten.
