Ik zal nooit en te nimmer mezelf op de borst kloppen en roepen hoe verstandig of
visionair ik ben.
Tenzij ze me er toe dwingen.
Zoals in dit geval D66, de partij van wijlen Hans van Mierlo en Ernst Bakker, die een
reputatie hadden om klapwiekend van de drank en met dubbele tong politiek te bedrijven.
Die partij lanceerde deze week een voorstel om alle drugs te legaliseren, een idee dat de rest
van de politieke wereld gelijk om zeep hielp.
Dit idee leek als twee druppels water op een van de speerpunten van de Radicale Oppositie
Beweging (R.O.B.), waarvan ik toevallig de lijsttrekker was, die dat al in 2013 in de
verkiezingsstrijd naar voren bracht.
Maar ja, een profeet wordt in zijn eigen tijd zelden gehoord.
En om nu de publiciteit te gaan zoeken met de boodschap dat als de vrinden van D66 voor
het eerst in jaren met een goed idee komen ze dat gejat blijken te hebben is een beetje ordinair.
Daarom zwijg ik en concludeer dat behoudzucht, domheid en stilstand nog steeds de politieke
cultuur domineren.
Welk belang is er in godsnaam bij gebaat met in stand houden van die achterlijke, moralistische
en willekeurige verboden, als de helft van het land gratis dope op medisch voorschrift krijgt?
De farmaceutische industrie wellicht?Nou effe een borrel, op Hafmo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten