Op het laatst was hij een uitgemergelde junk, die met zijn blinde hond door de Blasiusstraat in Amsterdam Oost wankelde. Een schim van de artiest die hij ooit was. Roem, populariteit, succes, hij heeft het allemaal meegemaakt. Het licht van de schijnwerpers was op hem gericht toen hij met zijn groep The Outsiders in de jaren 60 van de vorige eeuw een toonaangevende rol speelde in de toen zo populaire beatmuziek. Hij had hits, verzorgde legendarische optredens, in de media was hij een graag geziene gast. De wereld lag aan zijn voeten. Maar de roem eiste zijn tol.
Hij had en chaotisch leven. Geldgebrek, drank en heroine speelden een voorname rol. Wally raakte verstrikt in een web van paranoia, leugens en sterke verhalen. Hij zou nummers voor Elvis hebben geschreven. Voor Sinatra. Voor Ray Charles. Het was voor anderen en ook voor hemzelf moeilijk fantasie en werkelijkheid uit elkaar te houden. Zijn verhalen werden in de loop der jaren steeds onsamenhangender.
De dood van zijn grote liefde, schrijfster Laurie Langenbach, in 1984 aan kanker, was een klap die Wally Tax nimmer te boven kwam.
Door zijn ongezonde levenswijze ging zijn gezondheid zichtbaar achteruit . Wally Tax eindigde als tragische verslaafde die de straten van Amsterdam Oost afschuimde, terend op de roem van vervlogen tijden.
Wally Tax stierf op 57-jarige leeftijd in 2005. Tien jaar later is er een biografie, geschreven door Rutger Vahl. Titel: het leven en lijden van een outsider.
De muziek van Wally Tax blijft ondertussen recht overeind staan. Levend bewijs is een Amerikaanse vrouw, de de muziek van Wally Tax voor het eerst hoorde in 2009 en er gelijk verslaafd aan raakte. Sindsdien vloog zij meerdere malen naar Nederland om bloemen te leggen bij het graf van de zanger op de Nieuwe Oosterbegraafplaats.
Onder deze link een interview met Rutger Vahl https://youtu.be/eKBw0aWYdu4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten