Dit stukje ga ik voorlezen op Amsterdam FM. Denk de overslaande stem, het schuim op de lippen en de molenwiekende armen er zelf bij:
"Geweldig.Een enorme eer. Het Scheepvaartmuseum als het centrale punt in Europa. Dat ik dat nog mag meemaken Als ik Mark Rutte op de steiger met Jean Claude Juncker, de Europese Unievoorzitter, de capo di tutti capi, zie kussen wordt ik helemaal blij.. Krijg ik een heel apart gevoel van binnen
Allemaal bij mij om de hoek. En tegelijk met dat voorzitterschap is een groot stuk van het marine terrein voor ons gewone stervelingen toegankelijk geworden. Nog meer reden tot vreugde.
Via een nieuwe brug bij het marine terrein kun je naar de Dijksgracht lopen en daar een kopje koffie kan drinken. Leuk. Fijn. Mooi. U merkt het ik wilde dit keer positief blijven. Want voor je het weet sta ik als azijnpisser, kankerpit, zuurpruim, negatieveling en zeurkous bekend. En dat wil ik niet.
Laat ik daarom maar niet weer de politiek van de Europese Unie beginnen.
En de onmacht om de steeds groter wordende problemen aan te pakken. Zoials de vluchtelingencrisis.
Of die steeds maar uitdijende en steeds meer geld verspillende bureaucratie.
Dus welgemoed wilde ik een wandeling maken over het marine terrein. Een aanwinst voor de buurt en voor heel Amsterdam. een wandeling langs het Scheepvaartmuseum, dat trouwens sinds de verbouwing en heropening van crisis naar crisis wankelt, en in die zin op de Europese Unie lijkt.
Maar op het Kadijksplein ging het gelijk mis met mijn goede voornemen. Sloeg mijn stemming helemaal om. Naar negatief. Daar werd mijn oog getroffen door een stelletje spuuglelijke vlaggen ter gelegenheid van die Eu top. Bij het scheepvaartmuseum. Aan de brug naar de bibliotheek. In het hele omgeving eigenlijk.
Ook het brugwachtershuisje is ook helemaal volgeplakt met diezelfde vormgeving. En diverse bruggen. Alsof we hier in een nieuw duizendjarig rijk te maken hebben. Met pompeus vlagvertoon.
Maar al dart pompeuze vlagvertoon is slechts de vlag op de modderschuit. De modderschuit die trouwens behoorlijk slagzij maakt en moet uitkijken om niet roemloos ten onder te gaan.
Welke grappenmaker heeft dit verzonnen? Deze afschuwlijke vormgeving. Dat vlagvertoon van Noordkoreaanse proporties. Zo krijgen nog meer mensen een hekel aan die EU. En wat heeft dat allemaal gekost? Blijft ons dan niets bespaard? Is er dan niemand meer met goeie smaak bij die organisatie? En dat van U en mijn mijn belastingcenten. Daar mogen ze wel eens wat zuiniger mee zijn.
En blijven die vlaggen tot de zomer wapperen.?
En toen ik dat dacht keerde mijn humeur weer te goede. . Want dat is een geruststellende gedachte. Een positieve gedchteWant dat is het goede nieuws. In Juli is die hele kermis hier weer voorbij. Worden de vlaggen gestreken. Dan zullen Mark en Jean Claude elkaar weer ten afscheid kussen op de steiger bij het Scheepvaartmuseum. Was het alvast maar zo ver. De laatste kus. Die heerlijke bevrijdende langverwachte laatste kus."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten