Zou er ook een partij zijn die goed weer belooft?

1 maart begint de lente.

Exclusief voor meteorologen dan.

Voor Jan, Piet Gerrit, Helga, Erwin en hoe ze allemaal mogen heten.

Wij gewone stervelingen moeten nog tot 20 maart wachten.

Maar dan mogen we weer de lente vieren.

In het Oosterpark bijvoorbeeld.

Dat park is na de renovatie genomineerd voor het Jaarboek landschapsarchitectuur en 

stedebouw, ook wel bekend als het jaarboek blauwe kamer.

Heel toepasselijk, want bij het minste of geringste spatje regen staat het park blauw.

Naar verluidt zijn de verantwoordelijke bestuurders in het deelraadskantoor juichend in 

polonaise door de gang getrokken toen het nieuws van de nominatie bekend werd.

Ze wilden in het park  graag een feest aanrichten om dit heugelijke feit te vieren, en lekker 

blauw te worden. Helaas hadden ze deze winter zelf een alcoholverbod ingesteld, dus 

jammer  maar helaas. 

Dat alcoholverbod wordt trouwens door de grote groep levenskunstenaars die daar  verzamelt 
om  hun dagelijkse portie alcoholhoudende drank te nuttigen massaal  genegeerd. 

Er is voor de blauwe knoop daar nog veel goed werkte doen. 

Ondertussen is die nominatie natuurlijk geheel terecht.

Dat bleek toen er weer een paar buien gevallen waren.

 Het Oosterpark was veranderd in een prachtig zompig moeras met ondergelopen 

paden en grasvelden en verzuipende bomen.

Het was een schitterend gezicht.

Die transformatie van park tot verstilde lagune, tot wetland met een exotische 

betoverende schoonheid.

Een magisch landschap.

Een aantrekkingskracht die moeilijk in woorden is uit te drukken.

Ongekende landschapsarchitectonische kwaliteiten.

Met verzonken zichtlijnen.

Met geheel nieuwe natuur, recreatiemogelijkheden en voorzieningen.

 Je zou het ook een modderpoel kunnen noemen.

Voor knaagdieren is dit waterrijke Oosterparkpark ideaal. 

Daar is dan ook een enorme toename van .

Sympatieke en onschuldige knagers schieten met twinkelende pretoogjes tussen de 

paden heen en weer. Het betreft hier een mytisch dier, van allochtone afkomst, dat vaak 

ten onrechte gestigmatiseerd en gediscrimineerd wordt, het multiculturele karakter van 

dit park onderstreept en een positieve bijdrage levert aan de beeldvorming van deze 

immigranten.

Slachtoffer van vele vooroordelen, maar dankzij ons visionaire  deelraadsbestuur nu ook 

volledig participant in gebruik van het park.

Ik heb het hier over de rattus norvegicus, ook wel bekend als de bruine rat.

Net als ik wachten deze dieren met smart op het begin van de lente in het Oosterpark.

Dan  zijn we ook eindelijk verlost van al het nepnieuws, alle opgeklopte hysterie 

en alle nonsens rond de verkiezingen waarmee we op dit moment worden doodgegooid.

Ik wordt gek van al dat verkiezingsnieuws. 

Al die kranten. 

Al die online berichten.

Al die tv programma’s.

Al die leugenachtige propaganda.

Al die zelfingenomen mannetjes en vrouwtjes.

Al die beloftes die gebroken gaan worden.

Al die praatjes voor de vaak.

Al die holle verkiezingsretoriek.

Al die zogenaamde opwinding.

Al die kouwe drukte.

Ik heb er genoeg van.

Ga me er helemaal voor afsluiten.

Ga maar eens een paar goede boeken  lezen.

Wachten op goed weer.

Op de lente.

Zou er ook een partij zijn die me goed weer belooft?