Geregeld mag ik komen voordragen op de radio in een programma over kunst en cultuur.
Bij dat programma schuiven altijd interessante gasten aan, die vaak van heinde en verre komen
om hun verhaal te vertellen.
Bijvoorbeeld Myra de Rooy, wereldreiziger, ontdekkingsreiziger avonturier en gelukszoeker,
net terug van een tocht met sleehonden naar de Noordkaap.
Al tientallen jaren maakt ze extreme reizen.
Lid van de eerste en enige Nederlandse vrouwelijke Himalayaexpeditie in de jaren tachtig
van de vorige eeuw.
Samen met 5 andere vrouwen hadden ze met gevaar voor eigen leven een hele hoge berg
beklommen, de Chamlang, zonder mannelijke dragers en zonder zuurstofmasker en hadden ze
15 minuten op de top verbleven.
Langer kan niet vanwege het zuurstoftekort.
Waarom mensen zichzelf dit aandoen blijft me een raadsel..
Maar stoer is het wel.
Heel stoer.
Over dit met doodsverachting uitgevoerde avontuur had ze nu een boek geschreven,
geïllustreerd met indrukwekkende foto’s.
Verhaal van een onvervalste topprestatie, feministisch bergbeklimmen, en een boegbeeld
voor de vrouwenbeweging, en een toonbeeld voor de kracht van het zogenaamde zwakke
geslacht, waarvoor geen berg te hoog is.
De moeder van Myra was ook een klimmer geweest, die tijdens haar zwangerschap
nog een gevaarlijke expeditie had ondernomen, en dat was het moment dat Myra besmet was
geraakt met het klimmersvirus.
Ze gaf me haar kaartje, en daaruit bleek dat ze nog geen 100 meter bij mij vandaan woont.
Bijna buren zijn.
Nu kijk ik altijd naar dat adres als ik er langsfiets.
Ik zie daar nooit beweging, en zelfs in deze donkere tijden brandt er nooit licht.
Vast weer op avontuur, ver weg van die veilige buurt in ons mooie Amsterdam denk ik dan.
https://youtu.be/tSNoUXo_4LM
Geen opmerkingen:
Een reactie posten