Valentijnsdag. krijgen we dat weer.
Een volgende uiting van het zinloos consumentisme dat onze maatschappij in een wurgende greep
heeft.
heeft.
Geld uitgeven. Shoppen.
Zogenaamd in het teken van de liefde. Ja, in het teken van de liefde van de gezamenlijke
winkeliers voor Uw geld.
winkeliers voor Uw geld.
Valentijnsdag.
Op het internet vond ik berichten dat dit een uitvinding van de Klu Klux klan is, van de Nazi’s.
de mossad en de CIA. Het schijnt ook voor te komen in de protocollen van de wijzen van zion en
het rode boekje van Mao.
En als het internet het zegt moet het waar zijn.
Er zit sowieso een vreemd luchtje aan.
Hoe dat precies zit moet ik nog uitzoeken, maar waar rook is is vuur.
Het sluit in ieder geval precies aan bij de misselijk makende middenstandersmentaliteit van
de mensen in onze moedeloos makende moerasdelta.
Valentijnsdag.
Elkaar verrassen met lingeriesetjes, seksspeeltjes uit 50 tinten grijs, chocolade,
Elkaar verrassen met lingeriesetjes, seksspeeltjes uit 50 tinten grijs, chocolade,
bloemen, planten, parfum, porseleinen beeldjes, postkaarten, en etentjes in hippe restaurants met
onbegrijpelijke menu’s , kleine porties vol kunstzinnige liflafjes en exorbitante prijzen.
We consumeren tegen de klippen op terwijl onze beschaving aan de rand van de afgrond staat.
Allemaal ten gunste van het bruto nationaal product, groei van de economie, de winsten van
de woekerkapitalisten, de bonussen van de bankiers en het internationale monopoliekapitaal.
Maar worden de mensen er gelukkiger van?
Nee dus.
De drang tot mateloos consumeren die door de commercie wordt opgedrongen is een continue
stressfactor in onze toch al overvolle levens waarin we van verplichting naar verplichting racen,
van afspraak naar afspraak, zonder een moment van rust en bezinning.
Je moet meedoen, erbij horen, maar niemand vraagt zich nog af waarom.
En gelukkig worden de meeste mensen van al dat consumeren ook al niet.
Vindt U het gek dat er zoveel mensen lijden aan burn out en depressie?
Ik niet. Daarom mijn advies:
Stop met al die onzin. Doe als ik. Ik heb mezelf terug uit het openbare leven.
Verschanst in en eenvoudige woning. Deuren op slot, gordijnen dicht, geen communicatie
met die zieke buitenwereld, die langzaam in zijn eigen tegenstellingen ten onder zal gaan.
Soms moet ik me met gevaar voor eigen leven naar buiten om leeftocht in te slaan.
Of om mijn boodschap te verspreiden.
Minder, Minder, Minder. Minder stress
Relax.
Enjoy yourself.
It’s later than you think.
Wat zou Halbe trouwens vandaag doen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten