Vroeger was alles beter.
Dat is algemeen bekend.
Dat werd mij weer eens duidelijk toen ik een dikke enveloppe ontving met allemaal papieren met onduidelijke berekeningen, verwarrende tabellen en onoverzichtelijke overzichten.
Een boodschap os wel duidelijk.
Ze zijn uit op mijn geld.
En hiermee is het overstapseizoen geopend.
Jammer maar helaas.
De komende maanden wordt je weer gek gemaakt door al die energie bedrijven, ziektekostenverzekeraars en telecomgasten .
Per post.
Per mail.
Per telefoon, door vlegels die een voorgeschreven menu proberen af te werken.
Heel ergerlijk.
Die kun je gelukkig wel uitschelden, beledigen of bedreigen.
Of heel bot de hoorn erop gooien.
Of hun persoonlijke gegevens eerst vragen.
Leeftijd. Woonplaats. Adres. Sofinummer. DigiD. Bankrekeningnummer.
Dat willen ze van jou ook allemaal weten tenslotte
Op straat wordt je overal aangesproken door gehaaide verkopers met trucs.
Of nog erger door leuke meisjes die het lonken niet kunnen laten.
Probeer daar maar een weerstand aan te bieden.
Bij de winkels, op het station, bij concerten, manifestaties, uitgaansgelegenheden.
Nee het leven wordt zo tegen het eind van het jaar, niet leuker op.
Donkere dagen. Vallende bladeren. Storm. Noodweer. Kou.
Opdringerige verkopers overal.
Daar hadden we vroeger geen last van.
Alles was gewoon goed geregeld.
Lekker centralistisch.
Een aanbieder. Geen keuzestress.
Lekker duidelijk. Lekker overzichtelijk. Lekker rustig.
Maar nee.
Het leven mocht niet makkelijk zijn.
En dus verzon de politiek iets stoms om ons het leven zuur te maken..
Privatisering. Concurrentie. Marktwerking.
Waardoor alles duurder, onoverzichtelijker en onduidelijker werd.
En de salarissen en bonussen van de directeuren van al die elkaar zogenaamd beconcurrerende organisaties tegelijkertijd de pan uitrezen.
Vroeger hadden we het ziekenfonds, het gemeentelijk energie bedrijf en de ptt.. Nu hebben we geweteloze ondernemingen die megawinsten maken en slechtere service leveren en de gewone man op enorme kosten jagen.
En moeten we een enorm eigen risico betalen op de topinkomens van de directeuren in stand te houden.
Gevolg: voortdurende prijzenoorlogen tussen talloze onbekende aanbieders, die achter de schermen onder een hoedje blijken te splen.
Voor al die heilloze privatiseringen was ons land een oase. Een Hemel op aarde.
Was er rust. Orde. Netheid. Duidelijkheid.
Wisten we waar we aan toe waren.
We zijn een land van zenuwenlijers geworden, die tientallen aanbieders moeten vergelijken, die allemaal ons een rad voor de ogen draaien.
We zien door de bomen het bos niet meer.
Vind U het gek dat zoveel mensen aan een burnout lijden?
Of aan de pillen, de drank of de drugs zijn?
We leven in chaotische, nerveuze en verwarrende tijd.
Het is het tijdperk van vrouw Holle.
Nee, vroeger was alles beter.
En het is maar dat U het weet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten