We moeten waakzaam zijn.
Altijd alert blijven.
Immer op onze qui vive.
Geen moment van verslapping kunnen we ons veroorloven.
Want voor je het weet wordt de leefbaarheid van onze omgeving aangetast.
Even niet opletten en het kwaad is alweer geschied.
Weer een onherstelbare achteruitgang.
Want de molens van bedreiging malen langzaam maar onontkoombaar.
Of er verkiezingen zijn of niet maakt daarbij niks uit.
Dezer dagen viel daarvan weer een bewijs van bij mij in de brievenbus.
In mijn buurt, de Kadijken, een prachtige culturele oase in die van toeristen vergeven binnenstad, doemt een dreiging aan de horizon op.
De leefbaarheid is in acuut gevaar.
De bevolkingsdrukte zal ongekend toenemen en daarmee ook de verkeersonveiligheid.
Een historisch stadsgezicht dreigt onherstelbaar te worden aangetast.
Het gaat hierom het terrein van de voormalige scheepswerf Koning William.
Altijd een romantisch stukje nautisch Amsterdam, waar oude ambachten tot voor kort in ere werden gehouden.
De werf is nu in handen is gevallen van een projectontwikkelaar, en dat belooft weinig goeds.
Die wil op dit kleine stukje een oerlelijk gebouw neerzetten met bijna 100 woningen en in het water een haven maken voor 60 sloepen.
Tel daarbij op dat in het leegstaande gebouw van de keuringsdienst van Waren statushoudende asielzoekers en studenten komen, in de voormalige Vimeta winkel op de hoek met de Sarphatistraat luxe appartementen en in de toekomst het leegstaande Energeticagebouw en de electriciteitscentale een nieuwe bestemming moeten krijgen en een angstaanjagend scenario tekent zich af.
Sombere zielen voorspellen een overbevolkte, verloederde en door ongekende verkeersgevaar gekwelde buurt daar op die nu nog zo mooie maar o zo kwetsbare Kadijken.
Daarom is er naar goed Amsterdams gebruik een actiegroep opgericht.
De Wakkere Kadijkers.
En zo wordt de geest van het activisme op de Oostelijke eilanden uit haar slaap gekust.
Want de buurt kan dit niet zo maar over zijn/haar kant (genderneutraal) laten gaan.
Want de maat is vol.
Genoeg is genoeg.
Het is voor verzet.
Harde actie.
En op 11 april is er daarom in buurthuis de Witte Boei een vergadering.
En dat is alleen nog maar het begin.
Want dit belooft een lange en pijnlijke strijd te worden.
En daarbij moeten we waakzaam zijn.
En alert.
En op onze qui vive.
Het is maar dat U het weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten