"Juliet, Naakt". Een boek van Nick Hornby. Amusant. Vederlicht amusement. Ik breng het terug naar de bieb.
Stop het in de machine die daarvoor bestemt is. Braaf wordt "Juliet, Naakt" ingeslikt.
Daarna spuwt het apparaat een bonnetje uit. Daarop de mededeling dat "Juliet, Naakt" nog steeds in mijn bezit is en over 13 dagen dient te worden ingelevert. Een spookbeeld doemt op. Boete. Ik ben "Juliet, Naakt" kwijt. Straks moet ik nog voor "Juliet, Naakt" gaan betalen. Nerveus, zenuwachtig en gestrest vervoeg ik me bij de balie met het bordje klantenservice. Daar moeten ze dit probleem maar eens oplossen. Ik moet lang wachten, want de man voor me heeft een schijnbaar onoplosbaar probleem, zwaait met zijn armen, wappert met diverse pasjes, voert onderwijl een telefoongesprek, en druipt tenslotte hoofdschuddend af.
De vrouw achter de balie begrijpt probleem. "Juliet, Naakt"is zoek. Ze vliegt naar de achterkant van de machine, op zoek naar "Juliet, Naakt".
Het boek is daar niet te vinden, zegt ze."Juliet, Naakt" is waarschijnlijk naar de afdeling, want dat gaat heel snel snel. "Juliet, Naakt" staat nog wel op mijn naam in de computer. Ze begint een formulier in te vullen. "Juliet, Naakt" is dan wel zoek, maar zo klopt te administratie tenminste.
Ze adviseert naar de afdeling waar "Juliet, Naakt" inmiddels zou moeten zijn te gaan. Wellicht kan dan deze mysterieuze verdwijning van "Juliet, Naakt" worden opgelost.
Op die afdeling tref ik een man die achter een grote stapel boeken verscholen op een computer kijkt. Ik confronteer hem met de verdwijning van "Juliet, Naakt". Hij beent weg. Op hoge snelheid. Verdwijnt achtereen deur. Kijk bij de kar met teruggebrachte boeken. In de stellingen. Nergens "Juliet, Naakt". Onvindbaar.
Kijkt in zijn computer. "Maar meneer, volgens de computer heeft dat boek helemaal niet in Uw bezit".
Mooi. Opgelost. Ik denk dat ik nu een boek van Franz Kafka ga lenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten