Amsterdam krijgt een fietsburgemeester. Een fietsende burgemeester. Had U er al van gehoord? Het is echt waar.
Nee, het is niet zo dat U Eberhard v.d. Laan binnenkort in een strakgesneden wielrenuitrusting
op zijn racefiets op hoge snelheid door de stad zult zien scheuren.
Met in zijn kielzog een heel peloton van assistenten, voorlichters, politici, journalisten en bewakers.
Onderweg om honderdjarigen te feliciteren, toespraken te houden, kransen te leggen of de
laatste overlevende pvda leden een hart onder de riem steken.
Waarna hij zich weer terugtrekt in de bunker onder het stadhuis om gehuld in een mist van rook
over onze veiligheid te waken.
Die fietsburgemeester is een helemaal nieuwe functie.
Er is binnenkort zelfs een echte verkiezing. Hoorde ik via de sociale media.
Diverse kandidaten voor deze functie bedelden om mijn stem. Allemaal dames trouwens.
En dat terwijl we naast Eberhard v.d. Laan ook al een nachtburgemeester hebben.
Daar hoor ik trouwen nooit meer iets van. Van die gesubsidieerde nachtburgemeester.
Of zou die functie zijn opgeheven vanwege de verregaande nutteloosheid ervan?
Dat zelfde vrees ik voor een fietsburgemeester. Verregaande nutteloosheid.
Vlag op een modderschuit.
15 seconds of fame. En meer niet. Een kort momentje in de schijnwerpers.
Flitsende fototoestellen, draaiende camera’s, snorrende radiorecorders, schrijvende intkoelies.
15 seconds of fame. En meer niet. Een kort momentje in de schijnwerpers.
Flitsende fototoestellen, draaiende camera’s, snorrende radiorecorders, schrijvende intkoelies.
Kortom een horde persmuskieten die langs komen vliegen kort neerstrijken en zich daarna op het
volgende slachtoffer van hun onuitputtelijke nieuwshonger storten.
Het gaat hier om een projectje van de gemeente Amsterdam. Om Amsterdam als fietshoofdstad te
promoten. De fietsburgemeester moet de hele wereld over om onze stad te promoten.
Als fiets hoofdstad.
Als hel voor fietsers kun je beter tegenwoordig zeggen.
De stad is al jaren verstopt door de hoeveelheid fietsen.
Nergens in de binnenstad kun je je fiets nog parkeren. De situatie voor fietsers wordt met de dag
gevaarlijker. Amsterdamse fietsers zijn kamikazepiloten.
Die God nog gebod erkennen, en met hun gedrag voor menige levensgevaarlijke verkeerssituatie zorgen. En dan al die toeristen die het noodlot tarten door hier in groepen te gaan fietsen en en masse pleinen, bruggen en straten versperren. En fietsendieven. Die hebben vrij spel worden nooit gepakt.
Vraag je om oplossingen voor het fietsprobleem dan hangt de Amsterdamse politiek als
een aangeslagen bokser in de ring. Machteloos en uitgeteld.
Maar een als een Floortje Dessing rondreizende fietsburgemeester krijgen we wel.
Met grote delegaties naar het buitenland.
Business class vliegen, dure hotels, borrel met haring en champagne, feesten, sjieke diners,
officiële ontvangsten. Op kosten van een VVD wethouder.
Die zal zelf ook wel mee gaan met al die snoepreisjes. De eerste reizen zijn al gepland. Peking, Chicago
en Kaapstad. En terwijl de fietsburgemeester de wereld rondreist gaat Amsterdam langzaam ten onder aan een overdosis fietsen, fietsers en de
bijbehorende fietsproblemen.
Ik wil helemaal geen namaak fietsburgemeester kiezen.
Ik wil dat de problemen worden aangepakt. De parkeerproblemen voor de fietser.
De fietsendiefstal. De levensgevaarlijke toeristen.
En ik wil de opvolger van Eberhard v.d. Laan kunnen kiezen.
En het is maar dat U dat weet.
Er zijn hele aardige karretjes die je achter de fiets kunt hangen en waarop als het met enig inzicht en daarvoor moet je natuurlijk naar BRABANT, gemaakt is dan past daar een mooiluxe bureau op. Ideaal om al rondscheurend overal onmiddellijk vergunningen uit te schrijven of bonboekjes aan passerende toesichthouders te verstrekken en noem maar op.
BeantwoordenVerwijderen